Kreta przewodnik

Raz na jakiś czas na naszej stronie w pytaniach i komentarzach jak bumerang powraca temat kóz kri-kri (gr. κρι-κρι). Zauważyliśmy jednak, że większość osób myli zwykłe pospolite kozy, których na Krecie jest mnóstwo, z właściwą kozą kri-kri. A tymczasem wygląd tej kozy jest tak charakterystyczny, że znając jej wygląd nie sposób pomylić ją ze zwykłymi kozami hodowlanymi. Kri-kri jest symbolem wyspy, a jej wizerunek jest chętnie wykorzystywany zarówno w oficjalnych publikacjach, dekoracjach, jak i zwykłych straganowych pamiątkach. To nieco paradoksalnie bo relatywnie niewielu turystów spędzających wakacje na Krecie miało okazję zobaczyć „prawdziwą” kri-kri na własne oczy, podobnie zresztą jak duża część mieszkańców tej wyspy.

Nowa fala niepogody, która ostatnio nadciągnęła nad Kretę przyniosła ze sobą także pierwszy śnieg. Oczywiście mroźny oddech zimy czuć na razie tylko wysoko w górach. Opady śniegu pojawiły się bowiem powyżej wysokości 1400 m n.p.m. Psiloritis (2456 m n.p.m.), czyli najwyższa góra na wyspie, także zmieniła kolor na biały. Natomiast na niżej położonych rejonach Krety "tylko" lało i wiało.

Zdjęcie: www.protothema.gr

Ciasto filo w kuchni greckiej znajduje zastosowanie w przygotowaniu różnego rodzaju wypieków zarówno słodkich jak baklava albo słonych jak choćby spanakopita. 86-letni Giorgos Hatziparaskos to jeden z nielicznych już w Grecji mistrzów ciasta filo, który ma swoja pracownię w Rethymno. Swoje ciasto nadal wytwarza ręcznie w taki sam sposób od dziesiątek lat. Na filmie zobaczycie jak mistrz cierpliwie tworzy klasyczne filo oraz trudne do pomylenia ciasto stosowane do wypieku kadaifi. To takie charakterystyczne cienkie „włosy”.

Mieliśmy okazję poznać Giorgosa i jego żonę gdy wiele lat temu zupełnie przypadkiem podczas włóczęgi po Rethymno natrafiliśmy na jego warsztat. Na żywo obserwowaliśmy jak mistrz najpierw robi charakterystyczny balon z ciasta a później cierpliwie naciąga filo do rozmiarów stołu. Baklava, którą zostaliśmy tam poczęstowani była chyba najlepsza jaką jedliśmy na Krecie. Jeśli będziecie w przyszłości w Rethymno to warto odnaleźć jego warsztat aby na własne oczy przekonać się jaką sztuką jest wykonanie takiego ciasta. A teraz zapraszamy Was do obejrzenia powyższego filmu.

Rejon Paleochory to świetne miejsce dla osób preferujących aktywny sposób spędzania czasu. Miasteczko to położone jest na trasie słynnego szlaku pieszego E4, który wiedzie wzdłuż całej Krety. Dzięki temu z Paleochory można łatwo zorganizować sobie wycieczki tym szlakiem zarówno w kierunku wschodnim, jak i zachodnim. Na dzisiejszym filmie zobaczycie wschodnią część tego szlaku między Sougią a Paleochorą. Pierwszy etap podróży to poranny rejs promem do Sougii, gdzie po zejściu na ląd można już zacząć pieszą wędrówkę w kierunku Paleochory.

Fakes to zawiesista zupa z soczewicy, która bardzo dobrze sprawdza się w jesienno-zimowych miesiącach. Pora jest więc odpowiednia na przypomnienie sobie tego przepisu. W niektórych rejonach Krety fakes jest podawana z fetą albo oliwkami suszonymi w soli i smakuje z tymi dodatkami naprawdę wyśmienicie. Czasami w tawernach podaje się też surową cebulę, to już jest jednak kwestia gustu. My z powyższych dodatków preferujemy fetę i oliwki lub ... brak dodatków, bez których fakes jest także pyszne.

Niedawno przypominaliśmy Wam o kolejnej rocznicy bitwy, jaka rozegrała się w rejonie monastyru Arkadi na Krecie. Te znamienne tragiczne wydarzenia do dnia dzisiejszego zajmują szczególne miejsce w pamięci Kreteńczyków. Dziś chcielibyśmy podzielić się z Wami krótkim filmem Alexa, jednego z użytkowników portalu youtube, który zarejestrował obchody tej rocznicy. Rocznica wydarzeń z 1866 roku została upamiętniona przez koncert lokalnych muzyków pochodzących z Rethymno wśród których znaleźli się tacy artyści jak: Michalis Pavlakis, Dimitris Papadomanolakis oraz Vasilis Papadakis. Przy dźwiękach odgrywanej przez nich muzyki odbył się również pokaz tradycyjnych tańców przygotowany przez zespół taneczny "Omilos Vrakoforon" Όμιλος Βρακοφόρων Κρήτης.

Dzisiejszy dzień, czyli piątek 13-tego, w Polsce oraz kilkunastu innych krajach jest uznawany za wyjątkowo pechowy. Strach przed tym dniem ma nawet swoją nazwę: paraskewidekatriafobia, która nomen omen pochodzi z języka greckiego.  Po rozłożeniu tego słowa na czynniki pierwsze okazuje się, że jest to zlepek trzech wyrazów: paraskeví oznacza w języku greckim piątek, dekatreís to po prostu  trzynaście, zaś fobía to fobia, czyli strach. Mimo greckiego pochodzenia tego słowa warto wiedzieć, że paradoksalnie w Grecji piątek trzynastego nie jest uznawany za szczególnie zły dzień, a jest nim natomiast wtorek trzynastego (τρίτη και dekatris), co w tłumaczeniu oznacza „wtorek i trzynasty”. To specjalny sposób podkreślenia tego charakterystycznego dnia.

Na czarne koty też lepiej uważać ;-)