Serwis wymaga plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej.
Roussolakos - ruiny minojskiego miasta obok Palekastro
Przekierowano ze strony: Paleokastro
Palekastro
Palekastro to niewielka wioska znajdująca się na wschodnim wybrzeżu Krety, kilka kilometrów na południe od słynnej plaży Vai. Chociaż obecnie większość jej mieszkańców wciąż utrzymuje się z rolnictwa to jednak atrakcyjne położenie w niedalekiej odległości od plaż oraz rosnąca popularność wschodniego regionu Krety mogą niedługo zmienić te proporcje.
Obecnie cały ten rejon ten jest jeszcze wolny od masowej turystyki i wielkich hoteli oferujących wypoczynek typu all inclusive, a najczęstszymi gośćmi są nadal turyści indywidualni. Zarówno Palekastro, jak i inne pobliskie miejscowości nadal nie są typowymi turystycznymi kurortami, nie znajdziecie więc tu infrastruktury charakterystycznej dla turystycznych miejscowości północnego wybrzeża Krety. Odnajdziecie natomiast ciszę i święty spokój, czyli tak zwaną prawdziwą Kretę oraz przemiłych i życzliwych mieszkańców. Dodatkową atrakcją tego rejonu jest duża ilość stanowisk archeologicznych skupionych na stosunkowo niewielkim obszarze.
Nadchodzą zmiany
Niestety wszystko wskazuje na to, że już wkrótce charakter tego regionu znacząco się zmieni. W drugiej połowie 2023 roku planowanie jest rozpoczęcie prac związanych z realizacją budowy wielkiego kompleksu hotelowo-wypoczynkowego w Kavo Sidero, czyli najbardziej wysuniętym na północny wschód krańcu Krety. Inwestycja o obecnej wartości 270 mln euro ma zająć powierzchnię ponad 10 000 hektarów, a po oddaniu do użytku stanie się bazą hotelową, która zapewni turystom dostęp do 2000 łóżek. Planowane jest także wybudowanie tu pól golfowych.
Raj dla wielbicieli wykopalisk i plaż
W niewielkiej odległości od Palekastro znajdują się wykopaliska w Itanos, Kato Zakros, Roussolakos oraz wiele innych mniejszych. Również nie można tu narzekać na brak plaż, bo oprócz tych żwirowych znajduje się tu sporo ładnych i piaszczystych (Vai, Itanos, Chiona, Xerokambos). Szczególnie warto zwrócić uwagę na te mniej popularne plaże, gdyż wolne są one od męczącego tłoku jaki panuje na znanej i popularnej Vai. Ten rejon Krety polubią też windsurferzy, gdyż szeroka zatoka przy długiej plaży Kouroumenos to miejsce, w którym wiejące wiatry szczególnie sprzyjają uprawianiu tego sportu. Palekastro oraz okoliczne wioski warto odwiedzić także w poszukiwaniu lokalnych doskonałych produktów. Małe miejscowe sklepiki oferują sery, zioła, domowe przetwory, pyszny chleb, świeże warzywa i owoce.
Najłatwiej dostać się tu własnym wypożyczonym samochodem. Jeśli jednak chcecie lub musicie wybrać transport publiczny to da się tu także dojechać autobusem KTEL, gdyż Palekastro ma bezpośrednie połączenie z Sitią. Autobusy jeżdżą dość rzadko w dni powszednie, więc planując podróż należy koniecznie sprawdzić godziny odjazdów. Autobusem tym dojedziecie także do Vai oraz Zakros.
Roussolakos
Nieco ponad 2 km od Palekastro obok plaży Chiona znajduje się duże stanowisko archeologiczne zwane Roussolakos, które warto odwiedzić będąc w tym rejonie Krety. Duża odległość, w jakiej znajduje się ono od popularnych miejscowości (91 km od Agios Nikolaos) powoduje, że zwiedzanie tych antycznych ruin lepiej zaplanować na czas, gdy bazę wypadową będziecie mieć właśnie w tych wschodnich rejonach wyspy.
Najstarsze ślady odnalezione na tym terenie wskazują, że ludzie zamieszkiwali ten region od połowy III tysiąclecia p.n.e. Jednak najważniejszy rozwój tego miejsca przypadł na wieki późniejsze. Chociaż oryginalna minojska nazwa osady jak dotąd nie została poznana, to do tego miejsca przylgnęła pochodząca z epoki brązu nazwa Roussolakos, czyli czerwone pustkowie. Łatwo się domyśleć, że określenie to pochodzi od czerwonego pyłu, który pokrywa tę okolicę. Jak wskazuje zachowana inskrypcja w późniejszych czasach prawdopodobnie znajdowała się tu grecka osada Heleia.
Wygląd i zabudowa starożytnego miasta
Dotychczasowe odkrycia ujawniają, że minojskie miasto, które tu się znajdowało, było dynamicznym centrum handlowym, które z biegiem lat i potrzeb rozrastało się. Szacuje się, że miasto w okresie swojej największej świetności miało wielkość 50.000 stóp kwadratowych (4645 mkw). Cechą typową dla osad minojskich był brak murów obronnych.
Samo miasto miało dość zwartą zabudowę, a ciasno wybudowane domy rozdzielone były wąskimi, przeważnie brukowanymi ulicami. Współcześni badacze wyodrębnili w jego granicach kilka części, “dzielnic”, które nazwali literami greckiego alfabetu. Różniły się między sobą typem zabudowy oraz pełnionymi funkcjami. Wyodrębniono lepsze i gorsze dzielnice zamieszkiwane przez bogatszych mieszkańców w bardziej wystawnych domach oraz te należące do biedniejszych ludzi.
Wszystkie wyodrębnione części miasta koncentrowały się wokół jednej ulicy szerokiej na cztery metry, która przebiegała przez całą osadę i prowadziła dalej w kierunku wybrzeża. Interesujące okazuje się to, że pośrodku tej szerokiej arterii znajdowało się położone nieco wyżej miejsce przeznaczone tylko dla pieszych. Pozostałe miejskie ulice, które je przecinały, nie były już tak okazałe i szerokie, a ich szerokość wahała się między 1,4 m a 2,3 metra.
Północną część największego kwartału δελτα zamieszkiwali bogaci mieszkańcy. Dowodem tej zamożności były luksusowo wyposażone domy. To co świadczy o wysokim standardzie budynków to układ kolumn oraz wewnętrznych dziedzińców, dzięki którym można było doprowadzić do obszernych domów świeże powietrze i światło. Takie budynki były charakterystyczne właśnie dla osady w Roussolakos. Naukowcy odnaleźli taki typ konstrukcji w szeregu największych domów w mieście. Nadano nawet im nawet nazwę: Palaikastro Hall, a największy z nim liczył aż 22 bogato wyposażone pokoje. Dodatkowymi elementami tych domów były kuchnie, kamienne zbiorniki na wodę, łazienki, ołtarze oraz magazyny oliwy. Warto też podkreślić to, że całe miasto niezależnie już od zamożności mieszkańców poszczególnych “dzielnic”, było skanalizowane.
Miasto było położone w bardzo dobrym rolniczym rejonie, dzięki czemu jego mieszkańcy mogli zajmować się nie tylko handlem i żeglugą. Otaczające je gaje oliwne oraz żyzne pola sprzyjały uprawie roli i zapewniały żywność dużej populacji. Wśród uprawianych zbóż dominował jęczmień, którego ziarna znalezione zostały w magazynach przez archeologów badający ten teren. Minojczycy hodowali tu także winorośla, z których produkowali wino. W niektórych domach odnaleziono kamienne prasy do wyciskania oliwy z oliwek i soku z winogron. Osłonięta przed wiatrami przystań była ważnym czynnikiem handlowego rozwoju miasta. Statki przewożące różne drogocenne towary mogły bezpiecznie zawijać do portu. Dodatkowo wody otaczające tej rejon cechował się bogatymi łowiskami.
W mieście rozwinięte było także rzemieślnictwo, produkcja wyrobów z metali, kamienia czy kości słoniowej, które w większości były surowcami importowanymi. Rozwinięte było także garncarstwo, a wyroby ceramiczne wytwarzane przez mieszkańców Roussolakos eksportowano w inne rejony Krety. Dziś pozostałości i cenne artefakty takie jak amfory, lampy, statuetki, które wydobyto w Roussolakos można oglądać w Muzeum Archeologicznym w Sitia.
Nagły koniec tego ekspansywnego, bogatego minojskiego miasta nastąpił około 1450 roku p.n.e., czyli dokładnie wtedy kiedy na Krecie wskutek niespodziewanej i olbrzymiej katastrofy naturalnej upadły inne miasta minojskie.
Wykopaliska
Prace archeologiczne na terenie Roussolakos zostały rozpoczęte przez brytyjskich archeologów R. Bosanqueta i R.M. Dawkinsa w 1902 roku. Kontynuowano je następnie w 1906 roku, po czym kolejna tura prac została rozpoczęta przez Hugh Sacketta i Mervyn Popham dopiero po sześćdziesięciu latach w 1962-1963 roku. Następne odkrywanie pozostałości osady wznowiono po kolejnych dwóch dekadach w latach 80-tych ubiegłego wieku i następnie w 2004 roku. I chociaż pozostałości miasta zostały odkryte w początkowych latach XX wieku, to jednak do dziś trwają tu prace archeologiczne.
Tak długie przerwy w pracach archeologicznych niestety utrudniają zadanie kolejnym ekipom archeologów. Wykopy przez ten czas pokrywają się na nowo ziemią, która zakrywa ponownie odkopane wcześniej fragmenty starożytnego miasta. Dodatkowe szkody powstały tu podczas II wojny światowej kiedy teren wykopalisk nie był nadzorowany. W okresie tym część okolicznych mieszkańców używała antycznego kamiennego budulca na swoje własne potrzeby. Dodatkowym współczesnym zagrożeniem dla wykopalisk oraz całej okolicy są coraz bardziej realne plany wybudowania wielkiego kompleksu hotelowego w bezpośrednim sąsiedztwie Roussolakos.
Jedną z ciekawostek archeologicznych tego miejsca jest to, że właśnie z tych z okolic pochodzą najstarsze groby jednostkowe na Krecie. Grobowce nie były splądrowane, odnaleziono w nich kości dawnych mieszkańców. Dzięki temu antropolodzy mogli przestudiować budowę ciała kobiet i mężczyzn z okresu minojskiego. Dziś wiadomo, że mężczyźni mierzyli średnio 1,6 m, a kobiety 1,5m.
Zwiedzanie
Jeśli wykopaliska te znajdą się na Waszej liście miejsc do odwiedzenia to warto pamiętać że czynne są tylko w godzinach od 8.00 do 15.00. W poniedziałki i święta stanowisko jest zamknięte. Wstęp kosztuje tylko 2 €. Z uwagi na to, że miejsce to nie jest zbyt popularne na ogół nie ma tu stałego biletera. Dojeżdża on tu z pobliskich zabudowań, zaraz gdy tylko wypatrzy samochód zbliżający się do Roussolakos.
west
central
east
Ciekawe miejsca na Krecie
↤ kliknij odpowiednią część wyspy aby zmienić dolną mapę
W 2002 roku Falasarna zdobyła tytuł najlepszej plaży w Grecji. Wyróżnienie to nie jest bynajmniej przypadkowe, gdyż miejsce to jak na standardy Krety jest naprawdę unikalne.
Elafonisi to niewielka wyspa znajdująca się na końcu południowo-zachodniego skraju Krety. Cechą charakterystyczną Elafonisi jest płytka laguna łącząca ją z Kretą.
Chania (Χανιά) jest drugim co do wielkości (po Heraklionie) miastem Krety.Największym atutem Chanii jest rejon Starego Miasta oraz piękny Port Wenecki.
Aptera to miasto, którego historia sięga przynajmniej tysięcznego roku przed naszą erą. W szczytowym okresie mieszkało w nim około 20 tyś. ludzi, z czego zaledwie 1/5 stanowili wolni ludzie.
Stalowa przeprawa, którą w środkowej części dzieli od ziemi blisko 150 m, plasuje się na czołowej pozycji miejsc w których wykonuje się najdłuższe skoki bungee.
Frangokastello to niewielka twierdza jaka została zbudowana przez Wenecjan na przestrzeni 4 lat począwszy od 1371 roku. Początkowo zamek nazwano imieniem Świętego Nikitasa.
(Χρυσοσκαλίτισσα) Kościół Najświętszej Marii Panny ze Złotym Stopniem pochodzący z XVII wieku jest najdalej wysuniętą na zachód tego typu budowlą sakralną.
(Χρυσοσκαλίτισσα) Kościół Najświętszej Marii Panny ze Złotym Stopniem pochodzący z XVII wieku jest najdalej wysuniętą na zachód tego typu budowlą sakralną.
Omalos to doskonały punkt wypadowy do zwiedzania wąwozu Samaria. Położony przeszło 1100 m n.p.m. rozciąga się na obszarze 25 km2. Jego wielkość odpowiada mniej więcej rozmiarom płaskowyżu Lasithi.
Znajdujące się 47 kilometrów od miasta Chania, to jedyne słodkowodne jezioro na Krecie. Jego powierzchnia wynosi około 580 tys. mkw. a maksymalna głębokość to ok 45 metrów
Jaskinia oddalona jest niespełna kilometr od klasztoru Moni Gouvernetou. Dojdziecie do niej korzystając z pieszego szlaku jaki został wytyczony wzdłuż zbocza wąwozu Avlaki.
Balos to jedna ze sztandarowych plaż Krety jeśli nie całej Grecji. Możemy Was zapewnić, że krajobrazy jakie zobaczycie w czasie wycieczki na Balos, pozostaną z Wami na bardzo bardzo długi czas.
Moni Katholiko to prawdopodobnie najstarszy i najbardziej spektakularnie położony klasztor na Krecie. Znajduje się on 20 km na północny-wschód od Chanii.
Samaria to jedno z miejsc, któremu dosyć często poświęcamy miejsce na naszej stronie. Wąwóz ten nie bez przesady uznawany jest za jedną z największych atrakcji zachodniej części Krety. Każdego roku w szczycie sezonu bywa odwiedzany nawet przez ponad tysiąc osób dziennie.
Polyrinia była jednym z najważniejszych miast-państw zachodniej Krety w okresie hellenistycznym i rzymskim. Została zbudowana amfiteatralnie na stromym wzgórzu, wznoszącym się na wysokość 481 m. n.p.m.
Wyspa Gramvousa, a w zasadzie Imeri Gramvousa (Ήμερη Γραμβούσα) to nieodłączny punkt wycieczki łączącej pobyt na Lagunie Balos ze zwiedzaniem pozostałości twierdzy znajdującej się na szczycie wyspy Imeri Gramovousa.
Góra, na której wzniesioną tę fortecę, zamyka dostęp do Agia Roumeli od strony północnej. Zatem wchodząc tu na wysokość 194 metrów n.p.m. można zobaczyć nie tylko całkiem nieźle zachowane mury twierdzy.
Jest na Krecie plaża, która u niektórych osób dosłownie wywołuje dreszcz emocji. Tym miejscem jest Seitan Limania co można przetłumaczyć jako Porty Szatana albo Przeklęte Porty.
Knossos to jeden ze sztandarowych zabytków odwiedzanych przez turystów, jest to też najpopularniejsze miejsce, do którego udają się zorganizowane wycieczki.
Dziesiątki warsztatów rzemieślniczych położonych w tej niewielkiej górskiej wiosce powodują, że Margarites jest jednym z czterech głównych ośrodków, w których wytwarzana jest tradycyjna kreteńska ceramika.
Data powstania klasztoru Moni Arkadiou (Arkadi) nie jest dokładnie znana. Wedle tradycji nazwa tego kościoła nawiązuje do imienia Cesarza Arkadiusza, który podobno miał być jego fundatorem.
Rethymnon z około 40 tys. mieszkańców to trzecie co do wielkości miasto Krety. Miejsce to zostało zaludnione już w okresie minojskim. Dawniej miasto było ważnym ośrodkiem handlowym.
Thrapsano to niewielka miejscowość zamieszkała przez nieco ponad 2,5 tysiąca osób, z których zdecydowana większość do niedawna utrzymywała się wykonując zawód garncarza.
Skinaria to mała plaża położona wzdłuż niewielkiej zatoki, której ujście z obu stron zakończone jest skalnym wybrzeżem. To wciąż mało znane miejsce pomijane przez masową turystykę
Według mitologii greckiej w jaskini Ida ukrywał się (a może też i urodził) Zeus. Właśnie ten mit jest największym atutem tej jaskini, która nie jest tak ciekawa i piękna jak jaskinia Dikte.
Tripiti to niewielka plaża pokryta mieszanką szarego piachu, żwiru i kamieni. Mimo tego, że plaża jest mało zorganizowana i sprawia wygląd półdzikiej, to działa tu jedna niewielka tawerna.
Tripiti to niewielka plaża pokryta mieszanką szarego piachu, żwiru i kamieni. Mimo tego, że plaża jest mało zorganizowana i sprawia wygląd półdzikiej, to działa tu jedna niewielka tawerna.
Plakias to doskonałe miejsce dla osób, które lubią spędzać czas na pieszych wędrówkach. W rejonie miasteczka oraz przyległej okolicy wytyczonych jest kilka pieszych szlaków, którymi możecie dojść do ciekawych plaż.
Obecnie dolny klasztor wciąż nie jest udostępniany dla zwiedzających oraz nie jest wykorzystywany przez mnichów. Zabudowania górnego klasztoru przeszły częściową renowację i stanowią główną siedzibę klasztoru Preveli.
Wąwóz Kourtaliotiko znany również jako wąwóz Asomatos, to bodaj jedna z najbardziej spektakularnych atrakcji przyrodniczych dostępnych w środkowej części Krety.
Agia Triada to nieduże minojskie stanowisko archeologiczne na południu Krety, znajdujące się w pobliżu Timpaki położone na zachodnim zboczu wzgórza około 40 metrów nad poziomem morza.
Obecnie jaskinia Melidoni (oryginalnie zwana Gerontospilios) jest kojarzona głównie z tragicznymi wydarzeniami, jakie rozegrały się w tym miejscu w 1824 roku.
Twierdza ta jest doskonałym przykładem wielokulturowości Krety. Znajdująca się dziś w greckich rękach, została zbudowana przez Wenecjan, ale określana jest nazwą zaczerpniętą z języka tureckiego.
Wąwóz Rouvas to jedno z ciekawszych miejsc znajdujących się w tej części Krety. Ciekawie poprowadzony szlak w doskonały sposób ukazuje zmieniających się wygląd tego wąwozu.
Matala jest jedną z najpopularniejszych miejscowości nie tylko południowego wybrzeża ale i całej Krety. W latach 60-tych i 70-tych ta niewielka rybacka wioska była mekką hippisów.
Klasztor Odigitrias to jeden z najbardziej znanych klasztorów południowej Krety. Niestety pod względem popularności daleko mu do innych kreteńskich monastyrów.
Kali Limenes (czyli Dobre Porty lub Piękne Przystanie) to nadmorska miejscowość położona w górach Asterousia znajdujących się na południowym wybrzeżu Krety.
Oprócz słynnych wielkich pałaców na wyspie w okresie minojskim powstało szereg mniejszych rezydencji. Jednym z ważniejszych przykładów jest Vathipetro odkryte około 5 km na północ od Archanes, na południowo-wschodnim zboczu góry Juchtas w środkowej części Krety.
Podróżując po Krecie nietrudno zwrócić uwagę na to, że większość tamtejszych plaż jest relatywnie małych i krótkich. Szczególny zawód z tego powodu mogą przeżyć osoby przyzwyczajone do naszych krajowych bałtyckich standardów, gdzie piaszczyste wybrzeże ciągnie się kilometrami. Jednak na szczęście nic straconego, gdyż Kreta w swoim bogatym arsenale najróżniejszych plaż może poszczycić się i takimi, które pozwalają na długie spacery wzdłuż wybrzeża. Jedną z nich, szczególnie lubianą przez nas jest plaża Kommos znajdująca się na południu środkowej części wyspy.
Mimo że jaskiń na Krecie jest bez liku, to jednak tylko nieliczne można zwiedzać. Sfendoni jest przy okazji największą jaskinią udostępnioną do zwiedzania. treść pochodzi z: http://www.crete.pl www.CRETE.pl
Kilometr na północ za miejscowością Zaros, położoną w środkowej części Krety, znajduje się niewielkie sztuczne jeziorko. To właśnie Votomos zwane także Zaros.
Zaledwie kilka kilometrów dzieli gwarne miasto Rethymno od Mili, opuszczonej przez mieszkańców wioski. Miejsce to zwane jest również jako wieś ukryta w wąwozie.
Informacje na temat jednego z bardziej znanych miast turystycznych Krety czyli na temat Malii. Opis atrakcji znajdujeących się w mieście Malia oraz opis specyfiki tej miejscowości.
Płaskowyż Lasithi oddalony jest o ok. 70 kilometrów od stolicy Krety - Heraklionu. Średnia wysokość, na jakiej znajduje się teren tego płaskowyżu to 840 m. n.p.m.
Jedną z atrakcji turystycznych chętnie odwiedzaną przez osoby spędzające urlop na Krecie jest jaskinia Dikte (Psychro). Głównymi czynnikami, które przyciągają ludzi do tej groty są bogata i urozmaicona szata naciekowa oraz ścisłe powiązanie z mitologią.
Wśród gajów oliwnych w miejscu zwanym Logari, które oddalone jest o niecały kilometr od wsi Kritsa, znajduje się niewielki bizantyjski kościół Panagia Kera pochodzący z XIII-XIV wieku.
Stalida położona jest bezpośrednio wzdłuż wybrzeża jest jedną z najbardziej znanych turystycznych miejscowości na Krecie, która zdecydowanie ożywia się wraz z nadejściem sezonu turystycznego
Większość osób pokonujących trasę między Agios Nikolaos a Ierapetra na pewno zwróci uwagę na wielkie pęknięcie jakim naznaczona jest góra znajdującą się na wschód od tej drogi. Ten majestatyczny twór geologiczny zwany Ha powstał prawdopodobnie w wyniku trzęsienia ziemi.
Xerokambos to niewielka osada, w której znajdziesz dosłownie kilka tawern, a większość zabudowy stanowią jednopiętrowe i parterowe domy. Dużym atutem tej plaży jest łagodne piaszczyste zejście do morza.
Agios Nikolaos (Άγιος Νικόλαος) to niewielkie miasteczko z niespełna 20 tys. stałych mieszkańców (wg danych statystycznych z 2001 roku). Miejscowość ta jest stolicą nomosu Lasithi.
Choć Elounda do dziś sprawia wrażenie sennego rybackiego miasteczka to jednak pozory nie powinny Was zmylić, gdyż to właśnie ta miejscowość i jej okolica może poszczycić się bodaj największą ilością najlepszych hoteli.
Zakros to czwarty co do znaczenia i wielkości pałac minojski na Krecie. Ten najpóźniej znaleziony, wybudowany na wschodnim wybrzeżu wyspy pałac znajduje się w miejscowości Káto Zákros.
ierwszy Pałac został wybudowany około 1900 roku p.n.e. w miejscu gdzie znajdowała się całkiem okazała osada, której pozostałości zostały później przekształcone w środkową część miasta.
Ruiny starożytnego miasta Itanos zlokalizowane są na wschodnim krańcu Krety, niespełna 3 kilometry na północ od słynnej palmowej plaży Vai. Mimo że przy samym Itanos także znajdują się fajne plaże, to w przeciwieństwie do swojej znanej sąsiadki miejsce to nie przyciąga tłumów. Trafiają tu albo przypadkowi zabłąkani turyści, albo miłośnicy wykopalisk.
Niespełna 10-tysięczna populacja Sitii czyni to miasto najmniejszym na Krecie. Niektórzy idą nawet o krok dalej i mówią przekornie, że jest to raczej największa wioska Krety.
Dom Napoleona to jedna z niewielu typowo turystycznych atrakcji znajdujących się w Ierapetrze. O tym co mogło wydarzyć się tu latem 1798 roku i ewentualnie ile w tej legendzie jest prawdy piszemy w artykule na poniższej stronie.
Klasztor Moni Kapsa to jeden z najciekawiej położonych klasztorów na Krecie. Jego masywne zabudowania zostały wzniesione na skalistych, szarych zboczach otaczających położony obok wąwóz Pervolakia.
lub kliknij w poniższy link aby skorzystać z możliwosci komentowania przez facebooka: https://www.facebook.com/crete.poland/posts/10154314787247551,10157469216142551
Pachia Ammos nie jest jednak typową zatłoczoną i gwarną miejscowością turystyczną, których nie brakuje na północy Krety. To spokojne miejsce, w którym znajduje się niewiele prywatnych pensjonatów za to jest kilka dobrych tawern.
Mochlos to niewielka miejscowość położona mniej więcej w połowie drogi między Agios Nikolaos a Sitią. Przy głównej drodze, która przebiega przez tę miejscowość, a następnie zbliża się do wybrzeża, ulokowanych jest kilka tawern oraz pensjonaty oferujące pokoje do wynajęcia.
Sougia to niewielka miejscowość położona w południowo-zachodniej części Krety. Miejsce to wciąż znajduje się poza głównym szlakiem turystycznym. Nie licząc turystów wracających z wąwozu Samaria, miejscowość ta jest odwiedzana przez nieliczne osoby, dla których spokój i cisza stanowią zaletę a nie wadę.
Byłam. W zależności od wielkości fal, przejście nie zawsze jest takie łatwe. Bardzo ślisko może być. Ale warto.
I stamtąd obowiązkowo jeździmy na jezioro Kournas.
gość dodekanezowiec Wybierając różne kraje pod kątem pogody, to wiem że np. w czerwcu lepiej Grecję niż Kanary (cieplejsza woda), a w listopadzie lepiej Kanary (cieplej i słoneczniej).
Z innej beczki - u nas ten listopad też za ciepły nie był.
gość PiotrWie No to widać cały czas chodzą niezbyt odpowiedzialnie ( choć u nas też się to często zdarza, pewnie bardziej jest to związane z wiekiem niż z narodowością. Kreteńczy są bardzo sympatyczni i uczynni, ale często widywałem grupki z niewielkimi zapasami wody za to z raki. (...)
Gosia | crete.pl To byli Kreteńczycy. Pewnie gdyby to byli turyści to w mediach zostałoby to wyraźnie zaznaczone ;)
gość PiotrWie Wiecie może czy to byli miejscowi czy ktoś z zagranicy? Bo lokalsi chodzą często dość nieodpowiedzialnie, na wprost zamiast po szlakach. Ale nigdy nie widziałem jak chodzą w okresie zimowym - może trochę bardziej odpowiedzialnie niż jesienią i wiosną.
Komentarze
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz
lub kliknij w poniższy link aby skorzystać z możliwosci komentowania przez facebooka:
https://www.facebook.com/crete.poland/posts/10154314787247551,10157469216142551