Mniej więcej w połowie drogi między Chania a Rethymno, w małej miejscowości Karydi znajduje się niepozorny klasztor Agios Georgios. To jedno z takich miejsc, którego na próżno szukać w spisie atrakcji przewodników turystycznych poświęconych Krecie. Jak pewnie się domyślacie ten brak reklamy był dla nas wystarczającym powodem aby tu przyjechać.
Klasztor Άγιος Γεώργιος jest unikalnym i bardzo ciekawym zabytkiem sakralnym w tym rejonie Krety. Klasztor był opuszczony i popadał w ruinę przez kilkadziesiąt lat. Od 1996 roku po wstępnym remoncie zaczął działać normalnie. Choć nadal kontynuowane są konieczne prace renowacyjne to klasztor jest dostępny do odwiedzania do czego zachęcamy.
Po przejściu przez bramę wejściową wchodzi się na niewielki ale klimatyczny dziedziniec wyłożony charakterystycznymi owalnymi kamykami. Otaczają go niskie i niezbyt okazałe zabudowania klasztorne, zaś sam dziedziniec jest porośnięty dużą ilością zieleni. Jak w każdym tego typu miejscu można odnieść wrażenie, że czas tu zwalnia. Warto więc skorzystać z okazji i przystanąć na chwilę by poczuć atmosferę tego miejsca i popatrzeć na ciekawe detale. Warto obejrzeć sam kościół, który jest niewielki i skromny. Daleko mu do imponującej architektury bardziej znanych klasztorów Krety. Mimo to właśnie w jego prostocie jest coś urzekającego.
To jednak nie koniec zwiedzania. Na tyłach dziedzińca znajduje przejście do starej, zniszczonej fabryki oliwy, która jest znakiem rozpoznawczym Agios Georgios. Dwanaście malowniczych łuków, na których dawniej wspierał się dach, przyciąga uwagę wszystkich odwiedzających i stanowią ciekawy plener fotograficzny.
Na jej terenie znajdują się pozostałości czterech młynów, które dawniej służyły do wyciskania oliwy. Tak duży rozmiar fabryki to podobno wyjątek w skali Krety, który potwierdza jak wielkie ilości oliwy dawniej tu tłoczono.
Jeszcze przed powstaniem klasztoru na obszarze tym znajdowała się osada będąca lennem weneckiego szlachcica. Jego willa jest nadal zachowana i znajduje się kilkadziesiąt metrów na północ od klasztoru.
Pierwsze wzmianki na temat powstałego klasztoru pojawiły się w 1577 roku jeszcze za czasów panowania Wenecjan. Gdy kontrolę nad Kretą przejęli Turcy, wioska ze względu na swoje strategiczne położenie, została zniszczona. Dziesięć rodzin, które mieszkały dotąd w tej osadzie, dostały ultimatum od nowych okupantów. Ludzie ci mogli pozostać w swoich domach ale tylko pod warunkiem porzucenia swojej dotychczasowej wiary i przejściu na islam. Mieszkańcy, którzy nie chcieli przystać na powyższe zasady, musieli opuścić swoje domy. Cztery rodziny, które jednak przystały na nowe zasady, stały się tak gorliwe w nowej wierze, że ostatecznie znienawidziły chrześcijan.
Ludzie ci podobno prosili nawet Turków aby przekształcić znajdujący się we wsi kościół Agios Georgios w meczet. Niezależnie od tej historii władze tureckie obłożyły niewielki kościółek wysokimi podatkami, których ten nie był w stanie płacić samodzielnie. Tylko dzięki finansowej pomocy dużego klasztoru Agia Triada Tzagarolon, kościół w Karydi mógł przetrwać. W ramach podziękowania za udzieloną pomoc w 1720 roku przekazano autonomiczną dotąd świątynię pod jurysdykcję klasztorowi Agia Triada.
Po tym przejęciu kilku mnichów z Agia Triada Tzagarolon przeniosło się do Karydi. Już na miejscu rozpoczęli oni pracę nad budową nowej i większej świątyni. W tym okresie majątek Agios Georgios także zaczął się szybko powiększać. Było to możliwe między innymi dzięki temu, że okoliczni chrześcijanie zaczęli przekazywać swoje ziemie.
W 1820 Kreta “na chwilę” oswobodziła się spod tureckiego jarzma. Kilka lat później w 1829 roku ówczesne egipskie władze udzieliły klasztorowi zgody na tłoczenie i produkcję oliwy. Tłoczenie jej w wielkich ilościach spowodowało konieczność wybudowania imponującego młyna oliwnego. Jego zadaszenie wsparto na 12 łukach charakterystycznych dla lokalnej zabudowy nawiązującej do weneckiej architektury. Prace nad nim ukończono w 1860 roku.
Powstanie tak dużej fabryki było bardzo ważne dla lokalnej społeczności, gdyż inwestycja ta zapewniła pracę wielu osobom mieszkającym w tej okolicy. Produkcja wynosiła w tamtym czasie 25 000 baryłek oliwy rocznie.
Przez kolejne lata Kreta przeżywała wstrząsy związane z kolejnymi powstaniami przeciwko tureckiemu najeźdźcy. Okres ten odcisnął piętno również na klasztorze Agios Georgios.
W 1900 roku ostatni mieszkający tu mnich opuścił klasztor, a jego zabudowania oraz fabryka oliwy i wiele okolicznych gajów zostało zniszczonych. Pięć lat później część ziemi klasztornej została przekazana okolicznym rolnikom. W 1923 roku kompleks klasztorny został zniszczony, a reszta majątku została przekazana weteranom wojen bałkańskich i przesiedleńcom z Azji Mniejszej.
W 1989 roku greckie Ministerstwo Kultury rozpoczęło pracę nad odbudową klasztoru pod przewodnictwem biskupa Irenaeusa Galanakisa. W 1996 roku do odbudowanego klasztoru przeniósł się mnich Dorotheos, który nadal kontynuuje jego restaurację. Obecnie w odnowionym klasztorze znajduje się także sala wystawowa z informacjami i fotografiami. Przechowywana jest tu także dobrze zachowana srebrna ikona sprzed 500 lat, a w jednym z budynków są tu podobno przechowywane relikwie św. Jerzego.
Ktoś może powiedzieć że w tym rejonie wyspy nie brakuje pięknych i zabytkowych klasztorów, co oczywiście będzie prawdą. Agios Georgios, mimo że jest urokliwym miejscem o dużym znaczeniu historycznym, to jednak część jego budynków jest nadal na wpół zrujnowana. W czasie kiedy my zwiedzaliśmy ten obiekt ciągle trwały tu prace renowacyjne, co daje jednak nadzieję, że za jakiś czas zostanie przywrócony blask jego architekturze. Jak mówił jakiś czas temu opat Dorotheos, gdyby klasztor miał więcej środków finansowych, prace remontowe postępowałyby szybciej. Zyskałaby na tym także okolica klasztoru, która jego zdaniem powinna zostać szerzej poznana.
Jednak mimo tego, że aktualnie klasztorowi dużo brakuje do stanu doskonałości, to naszym zdaniem warto poświęcić czas na zwiedzenie tego miejsca ze względu na jego unikatowość. W innych tego typu miejscach nie zobaczycie takiej fabryki oliwy.
Jeśli zainteresowało Was to miejsce i chcielibyście je zobaczyć to jest ono dostępne do zwiedzania w następujących godzinach: 7:30 - 14.00 oraz 16:30-20:00.
Wejście do klasztoru kosztuje 2€. My na zakończenie zwiedzania otrzymaliśmy pyszne greckie kserotigano. To w uproszczeniu coś w rodzaju dużych, okrągłych faworków tyle że znacznie bardziej słodkie i oblane miodem. To było naprawdę bardzo miłe, poczuliśmy się tu jak mile widziani goście.
Aby tu dojechać należy przed miejscowością Vrysses zjechać z Nowej Drogi Narodowej i dalej podążać w kierunku Vamos. Po przejechaniu okolo 1,5 km dojedziecie do Karydi, gdzie znajduje się ten klasztor.
↤ kliknij odpowiednią część wyspy aby zmienić dolną mapę
W 2002 roku Falasarna zdobyła tytuł najlepszej plaży w Grecji. Wyróżnienie to nie jest bynajmniej przypadkowe, gdyż miejsce to jak na standardy Krety jest naprawdę unikalne.
Elafonisi to niewielka wyspa znajdująca się na końcu południowo-zachodniego skraju Krety. Cechą charakterystyczną Elafonisi jest płytka laguna łącząca ją z Kretą.
To drugie co do wielkości lotnisko (kod IATA: CHQ) na Krecie. W 2010 roku port lotniczy w Chanii obsłużył łącznie ponad 1,65 mln pasażerów.
Chania (Χανιά) jest drugim co do wielkości (po Heraklionie) miastem Krety.Największym atutem Chanii jest rejon Starego Miasta oraz piękny Port Wenecki.
Aptera to miasto, którego historia sięga przynajmniej tysięcznego roku przed naszą erą. W szczytowym okresie mieszkało w nim około 20 tyś. ludzi, z czego zaledwie 1/5 stanowili wolni ludzie.
Stalowa przeprawa, którą w środkowej części dzieli od ziemi blisko 150 m, plasuje się na czołowej pozycji miejsc w których wykonuje się najdłuższe skoki bungee.
Frangokastello to niewielka twierdza jaka została zbudowana przez Wenecjan na przestrzeni 4 lat począwszy od 1371 roku. Początkowo zamek nazwano imieniem Świętego Nikitasa.
(Χρυσοσκαλίτισσα) Kościół Najświętszej Marii Panny ze Złotym Stopniem pochodzący z XVII wieku jest najdalej wysuniętą na zachód tego typu budowlą sakralną.
(Χρυσοσκαλίτισσα) Kościół Najświętszej Marii Panny ze Złotym Stopniem pochodzący z XVII wieku jest najdalej wysuniętą na zachód tego typu budowlą sakralną.
Omalos to doskonały punkt wypadowy do zwiedzania wąwozu Samaria. Położony przeszło 1100 m n.p.m. rozciąga się na obszarze 25 km2. Jego wielkość odpowiada mniej więcej rozmiarom płaskowyżu Lasithi.
Znajdujące się 47 kilometrów od miasta Chania, to jedyne słodkowodne jezioro na Krecie. Jego powierzchnia wynosi około 580 tys. mkw. a maksymalna głębokość to ok 45 metrów
Miejsce to położone jest na wysokości 1250 m n.p.m, czyli ponad 200 metrów wyżej od naszego rodzimego Zakopanego.
Geneza nazwy tego powiatu, nie zdziwi żadnej osoby, która pokona drogę od wąwozu Imbros do Hora Sfakion. Słowo
To drugie co do wielkości lotnisko (kod IATA: CHQ) na Krecie. W 2010 roku port lotniczy w Chanii obsłużył łącznie ponad 1,65 mln pasażerów.
Chora Sfakion to niezwykle malowniczo położona główna miejscowość górzystego i dzikiego regionu Sfakia
Loutro słynie z tego, że można dostać się do niej tylko od strony morza lub dojść pieszo górskim szlakiem, bowiem nie prowadzi tu żadna inna droga.
Stavros dawniej było małą rybacką wioską. Dziś jest to przede wszystkim miejscowość turystyczna, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Jaskinia oddalona jest niespełna kilometr od klasztoru Moni Gouvernetou. Dojdziecie do niej korzystając z pieszego szlaku jaki został wytyczony wzdłuż zbocza wąwozu Avlaki.
Balos to jedna ze sztandarowych plaż Krety jeśli nie całej Grecji. Możemy Was zapewnić, że krajobrazy jakie zobaczycie w czasie wycieczki na Balos, pozostaną z Wami na bardzo bardzo długi czas.
Moni Katholiko to prawdopodobnie najstarszy i najbardziej spektakularnie położony klasztor na Krecie. Znajduje się on 20 km na północny-wschód od Chanii.
Prawosławny klasztor Agia Triada położony na północnej części półwyspu Akrotiri to jeden z najpiękniejszych i najbogatszych klasztorów na Krecie.
Klasztor Gouverneto to prawdopodobnie najstarszy aktywny grekokatolicki klasztor położony na półwyspie Akrotiri w pobliżu Chania.
Długość szlaku wiodącego przez to miejsce wynosi około 8 kilometrów a pokonana różnica wysokości wynosi mniej więcej 600m.
Agia Roumeli znajduje się na południowym wybrzeżu Prefektury Chania, pomiędzy miejscowościami Chora Sfakion i Paleochora.
Jeszcze do początku lat dziewięćdziesiątych miejsce to było znane tylko nielicznym turystom oraz okolicznym mieszkańcom.
Paleochora to całkiem dobrze zorganizowane turystyczne miasteczko, z piękną wielką i piaszczystą plażą
Ruiny starożytnego miasta Lissos znajdują się około 3,5 km od miejscowości Sougia na południowym wybrzeżu Krety.
Samaria to jedna z najważniejszych atrakcji turystycznych znajdujących się w rejonie zachodniej Krety.
Na północno-zachodnim wybrzeżu Krety u stóp półwyspu Gramovousa położone są ruiny antycznego portu Korikos, znanego później jako Falassarna.
Plaża Krios znajduje się około 9 km na zachód od Paleochory i jest to jednocześnie ostatnia plaża na tym odcinku południowego wybrzeża
Między miejscowościami Topolia i Koutsamatados znajduje się interesująca jaskinia znana pod nazwą Agia Sofia
Milia to autentyczna górska osada, która pochodzi najprawdopodobniej z około XVII wieku.
Na skraju wioski Potamida wyrasta zespół glinianych kopców zwanych Komolithi (Komolithoi)
Grammeno (Γραμμένο) to plaża, którą można zaliczyć do grona jednej z lepszych i najładniej położonych plaż znajdujących się w tym rejonie Krety.
Samaria to jedno z miejsc, któremu dosyć często poświęcamy miejsce na naszej stronie. Wąwóz ten nie bez przesady uznawany jest za jedną z największych atrakcji zachodniej części Krety. Każdego roku w szczycie sezonu bywa odwiedzany nawet przez ponad tysiąc osób dziennie.
Platanias to popularna miejscowość turystyczna. Właśnie tu znajdują się bardzo ciekawe tunele pochodzące z czasów II wojny światowej.
Polyrinia była jednym z najważniejszych miast-państw zachodniej Krety w okresie hellenistycznym i rzymskim. Została zbudowana amfiteatralnie na stromym wzgórzu, wznoszącym się na wysokość 481 m. n.p.m.
Klasztor Άγιος Γεώργιος jest unikalnym i bardzo ciekawym zabytkiem sakralnym w tym rejonie Krety.
Wąwóz Agia Irini znajdujący się w niedużej odległości od miejscowości Sougia to jedno popularniejszych miejsc pieszych wycieczek.
Wyspa Gramvousa, a w zasadzie Imeri Gramvousa (Ήμερη Γραμβούσα) to nieodłączny punkt wycieczki łączącej pobyt na Lagunie Balos ze zwiedzaniem pozostałości twierdzy znajdującej się na szczycie wyspy Imeri Gramovousa.
Góra, na której wzniesioną tę fortecę, zamyka dostęp do Agia Roumeli od strony północnej. Zatem wchodząc tu na wysokość 194 metrów n.p.m. można zobaczyć nie tylko całkiem nieźle zachowane mury twierdzy.
Bizantyjski kościółek Agios Pavlos został wzniesiony na odległej plaży Selouda znajdującej się na południu Krety.
Nawet w szczycie sezonu Kedrodasos wciąż pozostaje dzika i nieoblegana przez tłumy
Jest na Krecie plaża, która u niektórych osób dosłownie wywołuje dreszcz emocji. Tym miejscem jest Seitan Limania co można przetłumaczyć jako Porty Szatana albo Przeklęte Porty.
Aspri Limni znaczy Białe Jezioro, choć jezioro to tylko nazwa umowna. Pod tym określeniem kryje się mała zatoka.
Obecnie dolny klasztor wciąż nie jest udostępniany dla zwiedzających oraz nie jest wykorzystywany przez mnichów. Zabudowania górnego klasztoru przeszły częściową renowację i stanowią główną siedzibę klasztoru Preveli.
Klasztor Gouverneto to prawdopodobnie najstarszy aktywny grekokatolicki klasztor położony na półwyspie Akrotiri w pobliżu Chania. Oddalony jest o około 5 km od Agia Triada, innego znanego klasztoru położonego w tym rejonie. Gouverneto został zbudowany na niewielkim płaskowyżu położonego wśród niewielkich wzniesień.
Prawosławny klasztor Agia Triada położony na północnej części półwyspu Akrotiri to jeden z najpiękniejszych i najbogatszych klasztorów na Krecie. Otoczony przez cyprysy, winnice oraz gaje oliwne, w którym nadal rosną drzewa oliwne o wieku sięgającym nawet 500 lat. Monastyr Agia Triada Tsangarolon powstał w 1634 roku na miejscu dawnego niewielkiego klasztoru pod wezwaniem Świętych Apostołów. Do jego powstania przyczyniło się dwóch braci mnichów Lavrentios i Jeremias Jagarolon pochodzących ze znanej i ważnej kreteńsko-weneckiej rodziny Tzagarolos.
Komentarze
komentarz z
Kalimera
komentarz z
Kalimera
komentarz z
Cudny
komentarz z
Mam nadzieję że za rok tam będę. Już uczę się j.greckiego
komentarz z
komentarz z
Kalimera
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz
lub kliknij w poniższy link aby skorzystać z możliwosci komentowania przez facebooka:
https://www.facebook.com/crete.poland/posts/10157062438782551