Informacja dotycząca plików cookies
Serwis wymaga plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej.
Agia Triada to nieduże minojskie stanowisko archeologiczne na południu Krety, znajdujące się w pobliżu Timpaki położone na zachodnim zboczu wzgórza około 40 metrów nad poziomem morza. Dociekliwym turystom chrześcijańska nazwa (świętej trójcy) stanowiska minojskiego może wydawać się co najmniej dziwna, lecz stanowi to tylko wyraz niewiedzy włoskich archeologów, którzy jako pierwsi odkryli to miejsce. Nie wiedząc co znaleźli zapożyczyli nazwę od pobliskiej opuszczonej wioski i nadali ją wykopaliskom. I tak już zostało bowiem oryginalna nazwa pozostaje w dalszym ciągu nieznana. Pierwsze wykopaliska były prowadzone na samym początku XIX wieku.
Hagia Triada, jak bywają też nazywane te ruiny, znajduje się kilka kilometrów od słynnego pałacu w Fajstos, ale w przeciwieństwie do niego, nie jest aż tak duża, ani aż tak stara. Odkryty obszar jest stosunkowo niewielki i mierzy tylko około 135 x 135 metrów. Najwcześniejsze ślady zasiedlenia w Agia Triada pochodzą z końca neolitu, wieś z czasem rozrasta się i na początku epoki brązu znajdowała się tu już całkiem spora siedziba ludzka. Dowodem na to są pochodzące z tego okresu pokoje pogrzebowe oraz dwa groby, które zgodnie z ówczesnymi obyczajami były wykorzystywane do zbiorowych pochówków.
Widok ogólny na wykopaliska
Jedna z wielu dobrze zachowanych budowli
Widok na ciąg pomieszczeń
Wciąż wykorzystywane starożytne schody
Rynna kanalizacyjna
Dolna część wykopalisk domniemanego pałacu
Mury Agia Triada
Za wykopaliskami widoczny masyw gór Psiloriti
Jeden z wielu pitosów znajdujacych się na terenie wykopalisk
Agia Triada była zamieszkana także podczas całego okresu średniominojskiego (2000-1600 p.n.e.), niestety nie wiadomo, czy odgrywała wtedy ważną rolę. Jej znaczenie wzrosło dopiero kiedy około 1550 r. p.n.e. powstała tu tak zwana “królewska willa”. Równolegle w tym czasie w Fajstos powstał już drugi pałac odbudowany na zgliszczach pierwszego. Znaczenie Willi było daleko mniejsze niż jej monumentalnego sąsiada, na dodatek na temat funkcji jaką pełniła powstało wiele hipotez. Według jednej z nich była to letnia rezydencja dla księcia z Fajstos lub innych wysoko postawionych urzędników. Inna wersja zakłada, że willa należała do niezależnego właściciela ziemskiego. Podobno ta hipoteza jest najbardziej prawdopodobna.
Wydaje się, że teoria o przeznaczeniu willi jako letniej rezydencji dla władcy, nie znajduje poparcia w samych znaleziskach oraz układzie architektonicznym ruin, co stawia duży znak zapytania odnośnie jej przeznaczenia.
Pozostałości odkrytych fresków
Wewnętrzne schody willi
Jedna z rynien znajdujacych się we wnętrzu willi
Prawdopodobnie rodzaj żarna
Pałac kryje w sobie wiele detali architektonicznych o nie zawsze znanym przeznaczeniu
Czy faktycznie mogła pełnić funkcje rezydencji letniej? Duża liczba magazynów w stosunku do całkowitej wielkości willi, odnalezienie dużej liczby tabliczek z pismem oraz pieczęcie sugerują, raczej, że budynek był używany głównie do przechowywania i ewidencjonowania produktów rolnych takich jak pszenica, jęczmień, figi, wino i oliwa. Wątpliwość ta pojawia się także przy innych tak zwanych pałacach. Niezbyt funkcjonalny i mało ergonomiczny układ pomieszczeń raczej wykluczał przeznaczenie niektórych takich budowli jako siedziby władcy. Być może więc nazwa “pałace” jaką nadał Evans takim budowlom nie jest trafna, co zresztą było kwestionowane od samego początku przez brać historyków i archeologów.
To co okazało się zaskakujące dla włoskich archeologów pracujących w Agia Triada to bardzo bogate znaleziska (artefakty). Tabliczki z pismem linearnym A, gliniane pieczęcie do zabezpieczania dokumentów, ścienne malowidła, kamienne rzeźbione wazony, rytony, słynny sarkofag pokazujący obrzędy pogrzebowe, 29-kilowe kawałki brązu używane w transakcjach handlowych. W samym mieście znajdującym się na północ od willi odkryto pozostałości starożytnej kanalizacji miejskiej, sklepów, domów z różnych okresów. Agia Triada nie była budowlą na skalę Knossos czy Fajstos niemniej jednak miała apartamenty, świetliki, kaplice, magazyny, klatki schodowe, portyki, czy dziedzińce.
W głębi zdjecia za kością słoniową widoczne są kawałki brązu oraz miedzi
Kamienny ryton zdobiony scenami ze żniwiarzami zwany również Wazą Żeńców
Kamienny ryton, czarka wodza zdobiona postaciami atletów
Bardzo znany sarkofag odnaleziony w Agia Triada obecnie wystawiany w Muzeum Archeologicznym w Heraklionie
Kres Agia Triada kładzie ten sam kataklizm, który przyczynił się do upadku pozostałych ośrodków minojskich w 1450 r. p.n.e. Zabudowania odbudowali dopiero Mykeńczycy stawiając Megaron, będący prawdopodobnie siedzibą mykeńskiego władcy regionu oraz prawdopodobnie sanktuarium. Budowle te były jednak znacznie mniejsze niż te postawione przez Minojczyków.
W dalszych latach Agia Triada dostaje się pod panowanie Wenecjan i Turków. Do ostatecznego zniszczenia osady przyczynili się Turcy w 1897 roku, kiedy to zaatakowali wioskę i zamordowali wszystkich jej mieszkańców.
Agia Traida leży zaledwie 3 km od Fajstos warto więc wykorzystać to sąsiedzkie położenie i połączyć zwiedzanie obydwu miejsc zwłaszcza, że oferowane są bilety łączone, których koszt jest niższy niż w przypadku biletów kupowanych osobno. Planując zwiedzanie trzeba mieć na uwadze krótki czas otwarcia Agia Triada, bowiem wykopaliska można zwiedzać tylko do godziny 15. Spokojne i piękne położenie wśród drzew jest dodatkową zaletą, zaś dla miłośników wszelakich wykopalisk może okazać się kuszące to iż Agia Triada jest odwiedzana dużo rzadziej niż monumentalny sąsiad w Fajstos. Stanowi to gwarancję że nie napotkamy tu raczej zorganizowanych wycieczek.
Na koniec warto zajrzeć do bizantyjskiego kościółka Agios Georgios znajdującego się na pobliskim wzgórzu. Pochodzi on z okresu weneckiego i został zbudowany w 1302 roku. Wewnątrz kościoła znajdują się dość dobrze zachowane freski z XIV wieku.
Jadąc od strony Heraklionu, znajdując się w zachodniej części obwodnicy, zjedźcie na drogę numer 97 prowadzącą w kierunku miejscowości Agia Deka. Po dojechaniu do tego miasteczka skręćcie na zachód i podążajcie za drogowkazami kiedującymi do miejscowości Timbaki. Wykopaliska znajdują się w niewielkiej odległości od wykopalisk w Gortynie.
Jeśli wasz hotel znajduje się w zachodniej części Krety to zdecydowanie lepszym sposobem dojazdu będzie zjazd z Nowej Drogi Narodowej na wysokości miasta Rethymnon. Skorzyjscie z centralnego zjazdu obwodnicy tego miasta, kierujcie się na drogę krajową numer 97 prowadzącej w kierunku miasta Spili oraz Timabki. Drogowskazów kierujących na wykopaliska wypatrujcie na wysokości miejscowości Vori znajdujacej się około 4,5 kilometra na wschód od Timbaki.
Samochód można zostawić na parkingu położonym tuż przy drodze. Na teren wykopalisk schodzi się po dość stromych betonowych schodach. Koszt biletów to 4 €.
↤ kliknij odpowiednią część wyspy aby zmienić dolną mapę
Knossos to jeden ze sztandarowych zabytków odwiedzanych przez turystów, jest to też najpopularniejsze miejsce, do którego udają się zorganizowane wycieczki.
Heraklion (Iraklion) to największe miasto Krety. Z liczbą prawie 140 tysięcy mieszkańców jest on czwartym co do wielkości greckim miastem.
Dziesiątki warsztatów rzemieślniczych położonych w tej niewielkiej górskiej wiosce powodują, że Margarites jest jednym z czterech głównych ośrodków, w których wytwarzana jest tradycyjna kreteńska ceramika.
Międzynarodowe lotnisko im. Nikosa Kazantzakisa w Heraklionie w chwili obecnej jest największym lotniskiem na Krecie.
Data powstania klasztoru Moni Arkadiou (Arkadi) nie jest dokładnie znana. Wedle tradycji nazwa tego kościoła nawiązuje do imienia Cesarza Arkadiusza, który podobno miał być jego fundatorem.
Rethymnon z około 40 tys. mieszkańców to trzecie co do wielkości miasto Krety. Miejsce to zostało zaludnione już w okresie minojskim. Dawniej miasto było ważnym ośrodkiem handlowym.
Thrapsano to niewielka miejscowość zamieszkała przez nieco ponad 2,5 tysiąca osób, z których zdecydowana większość do niedawna utrzymywała się wykonując zawód garncarza.
Skinaria to mała plaża położona wzdłuż niewielkiej zatoki, której ujście z obu stron zakończone jest skalnym wybrzeżem. To wciąż mało znane miejsce pomijane przez masową turystykę
Według mitologii greckiej w jaskini Ida ukrywał się (a może też i urodził) Zeus. Właśnie ten mit jest największym atutem tej jaskini, która nie jest tak ciekawa i piękna jak jaskinia Dikte.
Tripiti to niewielka plaża pokryta mieszanką szarego piachu, żwiru i kamieni. Mimo tego, że plaża jest mało zorganizowana i sprawia wygląd półdzikiej, to działa tu jedna niewielka tawerna.
Tripiti to niewielka plaża pokryta mieszanką szarego piachu, żwiru i kamieni. Mimo tego, że plaża jest mało zorganizowana i sprawia wygląd półdzikiej, to działa tu jedna niewielka tawerna.
Plakias to doskonałe miejsce dla osób, które lubią spędzać czas na pieszych wędrówkach. W rejonie miasteczka oraz przyległej okolicy wytyczonych jest kilka pieszych szlaków, którymi możecie dojść do ciekawych plaż.
Obecnie dolny klasztor wciąż nie jest udostępniany dla zwiedzających oraz nie jest wykorzystywany przez mnichów. Zabudowania górnego klasztoru przeszły częściową renowację i stanowią główną siedzibę klasztoru Preveli.
Wąwóz Kourtaliotiko znany również jako wąwóz Asomatos, to bodaj jedna z najbardziej spektakularnych atrakcji przyrodniczych dostępnych w środkowej części Krety.
Agia Triada to nieduże minojskie stanowisko archeologiczne na południu Krety, znajdujące się w pobliżu Timpaki położone na zachodnim zboczu wzgórza około 40 metrów nad poziomem morza.
Około 60 kilometrów na południowy zachód od stolicy Krety - Heraklionu znajdują się ruiny drugiego co do wielkości starożytnego pałacu - Fajstos.
Obecnie jaskinia Melidoni (oryginalnie zwana Gerontospilios) jest kojarzona głównie z tragicznymi wydarzeniami, jakie rozegrały się w tym miejscu w 1824 roku.
Twierdza ta jest doskonałym przykładem wielokulturowości Krety. Znajdująca się dziś w greckich rękach, została zbudowana przez Wenecjan, ale określana jest nazwą zaczerpniętą z języka tureckiego.
Jest to jedno z najważniejszych i największych muzeów w Grecji i jedno z najważniejszych w Europie.
Tylissos to jedno z niewielu miejsc na Krecie, które zachowało swoją nazwę od czasów starożytnych.
Plaża w Damnoni jest położona po sąsiedzku z Plakias - popularną turystyczną miejscowością
Agios Pavlos to niewielka miejscowość położona na południowym wybrzeżu Krety niedaleko miejscowości Saktouria.
Triopetra znajduje się u podnóża góry Siderotas około 52 km na południe od Rethymno.
gia Galini (Αγία Γαλήνη) jest jednym z najpopularniejszych nadmorskich kurortów na południowym wybrzeżu Krety.
Obserwatorium jest ulokowane na szczycie góry Skinakas na wysokości 1750m. Pomysł na jego wybudowanie narodził się w 1984 roku.
Późnominojskie cmentarzysko w Armeni położone jest na obrzeżach tej miejscowości, znajdującej się niespełna 10 km na południe od centrum Rethymno.
Muzeum to prezentuje dramatyczną historię Krety napisaną na przestrzeni ostatnich kilkuset lat.
Współczesna osada znana pod nazwą Argyroupolis została wybudowana na miejscu starożytnego miasta Lappa (zwanego także Lambi)
Lentas to dobry pomysł dla tych, którzy chcą uciec od miejscowości przesiąkniętych przemysłową turystyką.
Ten starożytny kamieniołom składający się z dwóch części przez współczesnych zwany jest Λαβυρινθάκι oraz Λαβύρινθος.
Jeśli ktoś z Was szuka dobrej restauracji w pobliżu Matali i Kalamaki, to chcielibyśmy zarekomendować estiatório Chrisopigi.
Gortyna uważana jest za jedno z najbardziej rozległych wykopalisk na terenie Grecji.
Psiloritis (Timios Stavros - Święty Krzyż) to szczyt najwyższej góry Krety wznoszący się na wysokość 2456 m n.p.m.
Wąwóz Rouvas to jedno z ciekawszych miejsc znajdujących się w tej części Krety. Ciekawie poprowadzony szlak w doskonały sposób ukazuje zmieniających się wygląd tego wąwozu.
Matala jest jedną z najpopularniejszych miejscowości nie tylko południowego wybrzeża ale i całej Krety. W latach 60-tych i 70-tych ta niewielka rybacka wioska była mekką hippisów.
Klasztor Odigitrias to jeden z najbardziej znanych klasztorów południowej Krety. Niestety pod względem popularności daleko mu do innych kreteńskich monastyrów.
Kali Limenes (czyli Dobre Porty lub Piękne Przystanie) to nadmorska miejscowość położona w górach Asterousia znajdujących się na południowym wybrzeżu Krety.
Oprócz słynnych wielkich pałaców na wyspie w okresie minojskim powstało szereg mniejszych rezydencji. Jednym z ważniejszych przykładów jest Vathipetro odkryte około 5 km na północ od Archanes, na południowo-wschodnim zboczu góry Juchtas w środkowej części Krety.
Podróżując po Krecie nietrudno zwrócić uwagę na to, że większość tamtejszych plaż jest relatywnie małych i krótkich. Szczególny zawód z tego powodu mogą przeżyć osoby przyzwyczajone do naszych krajowych bałtyckich standardów, gdzie piaszczyste wybrzeże ciągnie się kilometrami. Jednak na szczęście nic straconego, gdyż Kreta w swoim bogatym arsenale najróżniejszych plaż może poszczycić się i takimi, które pozwalają na długie spacery wzdłuż wybrzeża. Jedną z nich, szczególnie lubianą przez nas jest plaża Kommos znajdująca się na południu środkowej części wyspy.
Mimo że jaskiń na Krecie jest bez liku, to jednak tylko nieliczne można zwiedzać. Sfendoni jest przy okazji największą jaskinią udostępnioną do zwiedzania. treść pochodzi z: http://www.crete.pl www.CRETE.pl
Stary wenecki port oraz latarnia morska stanowią jeden z najbardziej rozpoznawalnych elementów Rethymno.
Kilometr na północ za miejscowością Zaros, położoną w środkowej części Krety, znajduje się niewielkie sztuczne jeziorko. To właśnie Votomos zwane także Zaros.
Nazwa Aptera znaczy ni mniej ni więcej bez skrzydeł i jest bezpośrednim nawiązaniem do owianego legendami pojedynku muzycznego, na który Muzy zostały wyzwane przez Syreny, będące wówczas pół-kobietami, pół-ptakami. Nie miały one na swoim terytorium nikogo, kto byłby dla nich godnym przeciwnikiem w śpiewie i muzyce. Jednak pojedynek z Muzami przegrały, a zdruzgotane wynikiem konkursu zrzuciły swe skrzydła i pióra do zatoki Soudha. Wedle legend dziś możemy je podziwiać, jako wyspy znajdujące się przy ujściu zatoki.
Pierwszy Pałac został wybudowany około 1900 roku p.n.e. w miejscu gdzie znajdowała się całkiem okazała osada, której pozostałości zostały później przekształcone w środkową część miasta. O pałacu tym wiadomo bardzo niewiele chociaż niektóre fragmenty posadzek oraz jego murów zachowały się i napotykano się na nie podczas prac prowadzonych na terenie młodszych budowli. Pałac ten przetrwał do 1700 r. p.n.e. kiedy to został zniszczony, a na jego miejscu wybudowano Drugi Pałac pod wieloma względami podobny do pierwszego. To właśnie jego ruiny można dziś podziwiać, jego kres położył rok 1450 p.n.e., kiedy to wszystkie ośrodki minojskie na Krecie zostały zniszczone.
Nieco ponad 2 km od Palekastro obok plaży Chiona znajduje się duże stanowisko archeologiczne zwane Roussolakos, które warto odwiedzić będąc w tym rejonie Krety.
Komentarze
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz