Informacja dotycząca plików cookies
Serwis wymaga plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej.
Jest 1878 rok, kiedy to grecki kupiec i antykwariusz Minos Kalokairinos odkrywa ruiny w Knossos oraz wykonuje pierwsze prace odsłaniające część zachodniej elewacji pałacu. Jednak dopiero 16 marca 1900 roku Sir Arthur Evans po wykupieniu całego wzgórza przeprowadza szeroko zakrojone prace wykopaliskowe odkrywające bodaj największy skarb Krety. Ten angielski dżentelmen, dzięki własnym dużym nakładom finansowym w ciągu zaledwie kilku miesięcy odkrył znaczną część budowli, która została mianowana przez niego pałacem Minosa. Jednak Evans nie prowadził tych wykopalisk samodzielnie, gdyż był typowym samoukiem nie posiadającym odpowiedniej wiedzy teoretycznej. W pracach prowadzonych na terenie Knossos wspierał go doświadczony archeolog dr Duncan Mackenzie (znany choćby z wykopalisk na wyspie Melos) oraz Fyfe architekt z Brytyjskiej Szkoły w Atenach.
Knossos to przeszło tysiąc powiązanych ze sobą pokoi pełniących bardzo zróżnicowane funkcje, począwszy od pracowni rzemieślniczych, aż do magazynów żywności i pomieszczeń pełniących funkcje religijne. Najsłynniejszym z nich jest położona centralnie Sala Tronowa, ozdobiona bardzo charakterystycznymi i rozpoznawalnymi malowidłami. Niestety obecne freski to w znacznej części wizja dwóch malarzy (ojca i syna noszących to same imię i nazwisko) Émile Gilléron, którzy na zlecenie Evansa odtwarzali naścienne malunki z mizernych resztek jak przetrwały.
Ruiny przy Wejściu Północnym
Dom Byków Ofiarnych
Dom Bloków, które spadły
Skrzydło Wschodnie
Droga Królewska niedostępna dla turystów
Święte Depozytoria
Wielki Pałac budowany był przez prawie 300 lat, począwszy od 1700 roku p.n.e. W okresie tym podlegał on nieuniknionym przebudowom. Obecne pozostałości pałacu przedstawiają jego ruiny z okresu późno-minojskiego. Na przestrzeni ok. 24 tys m2 umiejscowiono teatr, wiele magazynów oraz około 1300 pomieszczeń, które były ze sobą powiązane korytarzami przebiegającymi w różnych kierunkach pałacu. Budowla ta posiadała 4 oddzielne wejścia, które stanowiły odrębne główne bramy dla każdego z boków pałacu.
Schody przy Teatrze
Pałac był bardzo rozwinięty pod względem funkcjonalnym. Za pomocą skomplikowanego systemu wodociągów wiele pomieszczeń posiadało dostęp do bieżącej wody. W Knossos pojawia się również jedna z pierwszych toalet, w których muszla była spłukiwana za pomocą wody. Ze względu na ulewne deszcze nawiedzające to miejsce, pałac był wyposażony w skomplikowany system odprowadzajacy deszczówkę.
Jeden z bardziej charakterystycznych elementów kojarzonych z Pałacem w Knossos, to czerwone kolumny. Choć obecnie są one wykonane z betonu to jednak oryginalnie były zbudowane z cyprysowego pnia. W przeciwieństwie do kamiennych kolumn typowych dla greckiej architektury, kolumny z Knossos są węższe u dołu i szersze na górze. Odwrotne proporcje kolumn wynikają z tego faktu, że przed osadzeniem w kamiennym postumencie, pień był obracany. Takie działanie miało zapobiegać ponownemu rozwojowi ściętego drzewa.
Basen do Oczyszczeń
Wejście Północno-Zachodnie
Rekonstrukcja Skrzydła Południowego
W głębi Weranda z Tarczami
Basen Lustralny
Widok na Werandę z Tarczami
Pomieszczenie stanowiące centralną część tego mykeńskiego pałacu Evans określił mianem Sali Tronowej (lub też Mały Pokój Tronowy). Z trzech stron pokoju znajdują się gipsowe ławy, a w północną ścianę wbudowane jest alabastrowe siedzisko, które Evans wskazał jako tron. Pomieszczenie to jest ozdobione freskami przedstawiającymi dwa gryfy w pozycji leżącej. Te mityczne zwierzęta mają szczególne znaczenie w kulturze mykeńskich Greków. Właśnie między innymi na podstawie tych fresków naukowcy domniemywają przeznaczenie tego pomieszczenia. Wedle dwóch najpopularniejszych teorii znajdowała się tu siedziba króla lub też kapłanki (stanowić ma o tym heraldyczny układ namalowanych gryfów), lub też było to pomieszczenie o charakterze religijnym (gryf symbolizuje w takim przypadku boskość).
Sala Tronowa z alabastrowym trone
Knossos to jeden ze sztandarowych zabytków odwiedzanych przez turystów, jest to też najpopularniejsze miejsce, do którego udają się zorganizowane wycieczki. W szczycie sezonu trzeba liczyć się ze sporą ilością ludzi oraz dużym tłokiem w co bardziej atrakcyjnych częściach tego rozległego wykopaliska. Na pewno nie powinna Was zadziwiać kolejka do Sali Tronowej. Może zdarzyć się, że będziecie zmuszeni do odstania kilkunastu lub kilkudziesięciu minut w długim ogonie innych turystów chętnych do zwiedzenia tego pomieszczenia. No cóż w szczycie sezonu legenda labiryntu z Knossos przyciąga do siebie naprawdę dużą liczbę ludzi i jedyny sensowny sposób na w miarę komfortowe zwiedzanie to przyjazd do tego miejsca we wczesnych porannych godzinach, lub mniej więcej w porze obiadowej.
Ogromne pitosy
Medaliony reliefowe na pitosach
Magazyn Wielkich Pitosów
Megaron Króla
Betonowa rekonstrukcja drewnianych belek
Psi strażnik - obserwacja spod oka
Samodzielny dojazd do Knossos nie stanowi większego problemu. Niezależnie od miejsca pobytu trzeba kierować się Nową Drogą Narodową do Heraklionu, by następnie mniej więcej w połowie długości obwodnicy opasającej miasto na jednym ze zjazdów odbić w kierunku ulicy Skordalou Thanasi. Po przejechaniu około 300 metrów dotrzecie już do drogi (nazwanej Knossou Leof) łączącej bezpośrednio Heraklion z Knossos odległego z tego miejsca o około 3 km. Zresztą raczej ciężko będzie Wam przeoczyć odpowiedni zjazd i drogę do Knossos, gdyż dojazd jest bardzo dobrze oznakowany odpowiednimi kierunkowskazami.
Pojawiające się coraz częściej parkingi są zapowiedzią tego, że zbliżacie się wykopalisk. Właściciele niektórych parkingów nie pobierają opłat, a jedynym wynagrodzeniem jakiego oczekują (ale nie wymagają) jest skorzystanie z usług ich tawerny. Ostatecznie nie jest to takim złym układem, gdyż wypicie czegoś zimnego (ot choćby Frappe) po wizycie w Knossos jest wręcz wskazane. Ze względu na rozległość oraz nagrzaną otwartą przestrzeń, zwiedzanie labiryntu Minosa może porządnie zmęczyć. Ciężko tu o odpoczynek od palących promieni słonecznych, więc warto zabrać ze sobą butelkę wody mineralnej.
Zwiedzanie Knossos jest dość kosztowne, bilet kosztuje 15 €. Płatne są również toalety, chociaż jest tu przyjęta zasada co łaska. Jak na Kretę jest to dosyć osobliwe i wyjątkowe, gdyż nigdzie indziej nie spotkaliśmy się z podobnym podejściem. Na plus można uznać dosyć długie godziny udostępniania wykopalisk zwiedzającym. Miejsce to w sezonie turystycznym czynne jest od godziny 8 aż do 20. Na terenie Knossos nie obowiązuje zakaz wykonywania fotografii, a korzystanie z aparatu nie wiąże się z dodatkowymi opłatami.
Na północno-zachodnim wybrzeżu Krety u stóp półwyspu Gramovousa położone są ruiny antycznego portu Korikos, znanego później jako Falassarna.
Obecnie początki osadnictwa w tym miejscu datowane są na 1200 rok p.n.e. W późniejszym okresie, po 630 r. p.n.e Azoria rozwinęło się w niewielkie miasteczko, którego populacja jest szacowana na od 2 do 5 tysięcy osób.
Nazwa Aptera znaczy ni mniej ni więcej bez skrzydeł i jest bezpośrednim nawiązaniem do owianego legendami pojedynku muzycznego, na który Muzy zostały wyzwane przez Syreny, będące wówczas pół-kobietami, pół-ptakami. Nie miały one na swoim terytorium nikogo, kto byłby dla nich godnym przeciwnikiem w śpiewie i muzyce. Jednak pojedynek z Muzami przegrały, a zdruzgotane wynikiem konkursu zrzuciły swe skrzydła i pióra do zatoki Soudha. Wedle legend dziś możemy je podziwiać, jako wyspy znajdujące się przy ujściu zatoki.
Komentarze
Ceny
Bilet wstępu kosztuje 6€, ale jeśli jesteś studentem lub osobą uczącą się wejście masz za darmo. Wystarczy tylko pokazać polską legitymację studencką lub szkolną i osoba w kasie podaruje Ci darmowy bilet i powie "Miłego zwiedzania" w naszym języku ;) Toaleta nie jest już co łaska, przyjemność ta kosztuje 0,50€.
Wrażenie
Każdy ma własne zdanie , dla mnie to nie było zwiedzanie atrakcyjne. Moze kiedyś coś tam było fajnego, teraz kamień na kamieniu. To miejsce potraktowałam jako coś do "zaliczenia". Generalnie mnie nie porwało wcale. Trzeba mieć sporo wyobraźni żeby coś wykrzesać. Wg. mnie przereklamowane a jedzie się tam ze względu na ....historię .
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz