W czasie okupacja tureckiej, która rozpoczęła się w 1649 roku, klasztor Preveli, podobnie jak wiele innych tego typu miejsc, został zniszczony. W późniejszym okresie został odbudowany i ponownie był jednym z najważniejszych klasztorów na Krecie, silnie wpływającym na lokalną społeczność mieszkańców Sfakii. W okresie tym Preveli było również ważnym ośrodkiem oporu wobec tureckiej okupacji. Świadczyć o tym może choćby to, że w 1770 roku, opat Efraim zostaje skazany na śmierć za udział w rewolucji Daskaloyiannisa.
Preveli odgrywało również ważną rolę w kolejnej rewolucji jaka miała miejsce w 1821 roku. Opat Melchissedek Tsouderos zorganizował oraz wyposażył w broń jednostkę miejscowych rebeliantów, która operowała w rejonie wioski Rodakino. W odwecie Turcy kolejny raz zniszczyli klasztor Preveli. Opatowi oraz mnichom udało się ujść z klasztoru i wraz z lokalnymi mieszkańcami oraz rebeliantami, brali udział w kilku bitwach. W dniu 5 lutego 1823 roku opat umiera od ran odniesionych w czasie bitwy niedaleko Kissamos.
W kolejnych latach klasztor ponownie wznawia swoją działalność. Od 1831 roku z inicjatywy biskupa Nikodimusa Lambisa rola klasztoru Preveli uległa znacznemu umocnieniu. Stał się jednym z ważniejszych centrów sztuki oraz edukacji Greków. W miejscu tym kultywowano oraz rozwijano tradycję malowania ikon oraz sakralnego rzeźbiarstwa.
W czasie rewolucji jaka miała miejsce na przestrzeni trzech lat od 1866 roku, mnisi z klasztoru w Preveli pod dowództwem opata Agathangelosa Papavassiliou brali czynny udział w powstańczych bitwach. Do udziału w walkach nie zniechęciły ich nawet wydarzenia jakie rozegrały się w czasie oblężenia klasztoru Moni Arkadi. W 1867 roku mnichom wraz z lokalnymi rebeliantami udało się skutecznie odeprzeć siły wojsk osmańskich, które starały się wejść w rejon Sfaki. Dopiero 7 lipca Turkom w sile 8 tysięcy żołnierzy, udało się spalić Kato Preveli wraz z okolicznymi zabudowaniami. Górny klasztor pozostał jednak nienaruszony.
W 1878 roku mnisi z klasztoru Preveli brali udział w kolejnej fali walk wyzwoleńczych jakie przetaczały się przez Kretę. Górny klasztor ponownie pełnił funkcję kryjówki dla rebeliantów. Tym razem rewolucja przyniosła jednak wymierne korzyści w postaci prawnego usankcjonowania wiary chrześcijańskiej na Krecie.
W dniu 10 kwietnia 1896 roku, rebelianci pod wodzą mnicha Manassisa Papadakisa wzięli udział w kilku zwycięskich starciach z wojskami tureckimi w rejonie miejscowości Selia, Asomatos i Fotinos. Mnisi z Preveli znów zapisali się na kartach historii biorąc udział w tych przełomowych walkach niepodległościowych, które ostatecznie doprowadziły nadania Krecie autonomii.
W 1913 roku, po zjednoczeniu Krety z Grecją, mnisi z Preveli zakończyli swój udział w walkach niepodległościowych. Powracając do klasztoru wznowili pierwotną pokojową działalność, skupiając się na społecznej i duchowej roli Preveli. W tym okresie klasztor ponownie stał się ważnym ośrodkiem kulturalnym.
[wróc do opisu klasztoru Preveli]
Data powstania klasztoru Moni Arkadiou (Arkadi) nie jest dokładnie znana. Wedle tradycji nazwa tego kościoła nawiązuje do imienia Cesarza Arkadiusza, który podobno miał być jego fundatorem. Obecna renesansowa budowla jest jednak znacznie młodsza i pochodzi z XVI wieku.
Obecnie dolny klasztor wciąż nie jest udostępniany dla zwiedzających oraz nie jest wykorzystywany przez mnichów. Zabudowania górnego klasztoru przeszły częściową renowację i stanowią główną siedzibę klasztoru Preveli.
Klasztor Odigitrias to jeden z najbardziej znanych klasztorów południowej Krety. Niestety pod względem popularności daleko mu do innych kreteńskich monastyrów tak tłumnie odwiedzanych przez turystów. Położony nieco z dala od popularnych szlaków turystycznych, przyciąga jedynie tych, którzy wypoczywają w pobliżu Matali.
Komentarze
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz