Informacja dotycząca plików cookies
Serwis wymaga plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej.
Jeśli będziecie kiedyś w Plakias to na pewno zwrócicie uwagę na charakterystyczną monumentalną skałę znajdującą się na wschodnim krańcu plaży zwanej Paligremnos. Klify te znane są pod nazwą Gonates (gr. γονατάς kolana) i wznoszą się na półwyspie zwanym Kakomouri. Genezy nazwy Gonates należy szukać w greckim eposie z XI wieku, w którym główny bohater Bazyli Digenis Akritas ukląkł tu, aby napić się wody ze źródła.
Te ogromne gładkie pionowe klify wznoszące się na wysokość około 80 metrów stanowią jedno z lepszych miejsc do uprawiania wspinaczki skałkowej na Krecie. Jeśli podejdziecie bliżej do tej imponującej skały zobaczycie kilka ścieżek wiodących w górę i wyznaczonych przez wbite spity stanowiące punkty asekuracyjne dla wspinaczy.
Jeśli nie zamierzacie wspinać się jednak po tej skale to możecie zrobić sobie wzdłuż niej mały spacer. Przy czym idąc tą ścieżką kilka razy będziecie musieli przejść blisko krawędzi klifu, co osobom z lękiem wysokości może sprawić pewien problem. Z tego też względu wycieczka w to miejsce nie jest zalecana podczas wietrznej lub deszczowej pogody.
Spity wyznaczające jedną ze wspinaczkowych tras
Trasa poprowadzona szlakiem pęknięcia
Zasypane wejście do dawnej kopalni węgla
Tunele prowadzące w kierunku przystani
Pozostałości portowych zabudowań
Widok na pionową skałę Gonates
Wędrując wzdłuż klifu po kilku minutach dochodzimy do wydrążonego w skale tunelu prowadzącego do przystani, gdzie jeszcze w okresie II Wojny Światowej przeładowywano na statki węgiel wydobywany w starej kopalni znajdującej się na początku ścieżki.
Klify Gonates w okresie od września do stycznia powodują także niezwykłe zjawisko. Podczas każdej pełni światło księżyca odbija się w przedziwny sposób od tafli wody i pada na nagie skały Gonates. Blask ten przyciąga do plaży wiele dużych kałamarnic które podpływają bardzo blisko brzegu. Zjawisko to jest skrzętnie wykorzystywane przez miejscowych Greków, którzy w tym czasie chętnie polują na te zwierzęta.
Latarnia morska w Chanii (Faros - Φάρος) powstała na przestrzeni sześciu lat od 1595 roku. Podobnie jak szereg innych tego typu budowli oraz umocnień zbudowana została przez Wenecjan, którzy władali wówczas Kretą. Poza oczywistą funkcją sygnalizacji świetlnej budowla ta miała również znaczenie strategiczne. Wraz z twierdzą Frikas znajdującą się na przeciwległym wybrzeżu tworzyła wrota zamykające dostęp do basenu portowego.
Ta niepozorna niewielka wyspa znajdująca się około 5 km od centrum miejscowości Elounda to jedna z największych turystycznych atrakcji na Krecie. Spośród innych kreteńskich stanowisk historycznych popularnością ustępuje tylko pałacowi w Knossos. Otoczona szmaragdowymi wodami zatoki Mirabello wyspa ta skrywa ponurą historię gdyż to właśnie tu znajdowało się ostatnie europejskie leprozorium, do którego zsyłano trędowatych.
Cretaquarium to największe i najnowocześniejsze akwarium na terenie Europy działające od 2005 roku. Wraz z kompleksem badawczym Hellenic Centre for Marine Research (HCMR), do którego należy, stanowi Thalassocosmos, największe centrum badań morskich. Oferuje niepowtarzalną okazję do zapoznania się ze wspaniałym i różnorodnym podwodnym światem Morza Śródziemnego. W ramach HCMR Cretaquarium popularyzuje i upowszechnia wiedzę naukową na temat świata morskiego, ze szczególnym naciskiem na morza otaczające Grecję.
Komentarze
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz