Informacja dotycząca plików cookies
Serwis wymaga plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej.
Baklava jest chyba najsłynniejszym greckim deserem. Genezę jej powstania jednak odłóżmy na bok, ponieważ do wynalezienia baklavy przyznają się także Turcy, Bułgarzy i kilka innych krajów bałkańskich. Różnica między sposobami przygotowania tego deseru w poszczególnych krajach w zasadzie sprowadza się do niewielkich modyfikacji w składzie nadzienia oraz syropu. W różnych krajach oprócz orzechów włoskich dodawane są migdały, pistacje, a nawet orzechy włoskie. W syropie w zależności od regionu może znaleźć się miód, skórka z cytryny bądź pomarańczy albo woda różana. Niemniej jednak skoro Grecy wynaleźli prawie wszystko to baklavę pewnie także ;-)
Większość dań do przygotowania których stosowane jest ciasto filo ma formę warstwowego przekładańca, baklava do wyjątków nie należy. Kilka warstw orzechów wymieszanych z korzennymi przyprawami, cieniutkie filo, całość nasączona aromatycznym syropem to recepta na stworzenie pysznego deseru.
1. Przygotowanie baklavy zaczynamy od nadzienia. Orzechy siekamy, mieszamy z przyprawami, cukrem i stopionym masłem.
2. Roztapiamy masło i smarujemy nim formę do pieczenia. Przygotowując dania z ciasta filo roztapiam masło porcjami, z tego względu podana przeze mnie ilość 70 g w składnikach jest raczej orientacyjna.
3. Na dno naczynia do pieczenia kładziemy kilka płatów filo każdy z nich po kolei smarując masłem za pomocą silikonowego pędzelka. Wiele osób radzi aby podczas wykładania kolejnych płatów filo resztę ciasta przykrywać wilgotną ściereczką, ponieważ ma ono tendencję do wysychania. Ja nigdy tego nie robię, ponieważ kolejne płaty i warstwy nakładam w szybkim tempie.
4. Po nałożeniu 5-6 płatów filo na spodzie naczynia rozprowadzamy na nich połowę przygotowanego wcześniej orzechowego nadzienia. Na warstwę orzechów kładziemy kolejne 2 płaty i smarujemy masłem każdy z nich, po czym nakładamy resztę orzechów. Na wierzch nakładamy resztę ciasta filo i na każdy płat starannie nanosimy masło.
5. Wierzchnie warstwy filo nacinamy nożem w romby, dzięki czemu po upieczeniu baklavę będzie można pokroić w łatwy sposób. Należy tylko uważać, by nie przeciąć spodnich warstw.
6. Baklavę pieczemy w niezbyt wysokiej temperaturze około 150 stopni bez termoobiegu, przez około 50-60 minut. Ważne aby ciasto było zrumienione i chrupiące.
7. W trakcie pieczenia baklavy należy przygotować syrop, którym ją nasączymy po upieczeniu. Wodę, miód, cukier, sok, skórkę z pomarańczy oraz przyprawy gotujemy na wolnym ogniu przez około 15 minut. Po przygotowaniu syropu trzeba go ostudzić.
8. Gorącą upieczoną baklavę polewamy równomiernie ostudzonym syropem i odstawiamy na kilka godzin w chłodne miejsce tak, aby ciasto wchłonęło w siebie syrop.
Glyka tou koutaliou to grecki przysmak oznaczający owoce (zazwyczaj) przyrządzone w bardzo słodkim syropie. Takie przysmaki czasem oferują tawerny na zakończenie głównego posiłku, jest to też popularny dodatek do deserów. Ich próbowanie może być prawdziwym testem odporności na grecką definicję słodyczy. Na naszej stronie podaliśmy już sposób na wiśnie w syropie, a dziś dorzucamy przepis na przygotowanie czereśni. Wybraliśmy jeden z prostszych i mniej czasochłonnych przepisów, który stosujemy z powodzeniem od kilku lat.
Vasilopita to jeden z bardziej charakterystycznych wypieków przyrządzanych w Grecji specjalnie z okazji Nowego Roku. W zależności od regionu możecie spotkać wiele różnych przepisów, które występują pod tą samą nazwą. Niektóre z tych ciast przypominają słodką chałkę a w innych bazą do przygotowania jest ciasto filo, które zawijane jest z dodatkiem słodkiego lub pikantnego nadzienia. Poniżej znajdziecie jednak przepis na tradycyjną vasilopitę w postaci ciasta biszkoptowego.
Kourabiedes to greckie maślane ciasteczka tradycyjnie pieczone z okazji świąt Bożego Narodzenia oraz większych rodzinnych uroczystości. Jak głosi legenda ich charakterystyczny półksiężycowy kształt zaczęto stosować podczas tureckiej okupacji jako nawiązanie do flagi tureckiej. Po odzyskaniu niepodległości przez Grecję ciastka te zaczęły być formowane także w inne kształty, najczęściej okrągłe i płaskie.
Komentarze
komentarz z
Tak, robiłam kilka razy...:).
komentarz z
(Y) Brawo!
komentarz z
Bardzo słodka i baaaardzo pyszna! Najlepsza na ciepło. Właśnie taką jadłam na Krecie.
komentarz z
Uwielbiam :-)
komentarz z
Uwielbiam :-)
komentarz z
Jeszcze tydzien temu jadlam takie pysznosci na Krecie ;) trudno przejsc obojetnie obok takiego deseru ;)
komentarz z
Uwielbiam
komentarz z
Sii
komentarz z
Oczywiście. Robi się ja banalnie
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz
lub kliknij w poniższy link aby skorzystać z możliwosci komentowania przez facebooka:
https://www.facebook.com/crete.poland/posts/10153199217232551