Ciekawsza jest bezpłatna Aradena, idzie się cały czas wąwozem. Są drabiny, ale jak ktoś się boi można przejść innym wariantem. A przy ujściu wąwozu jest piękna kamienista plaża Marmara z jaskiniami, czystą wodą i tawerną.

No tam jest piekarnik , ale kocham ten wąwóz ❤️

Ile macie tam stopni ?

Hej jesteśmy w miejscowości Bali i mamy na dwa dni samochód może przedłużymy Ci warto zobaczyć na pewno jedziemy do chani i na lagunę Balos ale co jeszcze doradzacie w okolicy może jakieś fajne plaże, miejsca, mamy syna 9 letniego więc wycieczki piechota po kilka godzin odpadają

Piotrze, Ardena jest łatwa organizacyjnie do ogarnięcia pod warunkiem że się przyjedzie przed 9 :00 do Chora Sfakion.  Wtedy jest mikrobus do Aradeny, należy zejść wąwozem i dalej z Marmary do Loutro i dalej promem lub pieszo do Chora Sfakion z Marmary to jakieś dwie - trzy godzinki w zależności od kondycji.

A kolega co pisał kilka postów wyżej to jeśli się nie pomylił to szacunek - do Paleochory z Marmary my szliśmy cztery dni - bo to przez Aghia Roumeli i Soughię, jak ktoś gna i jest tylko zainteresowany przejściem to się da w trzy.

A z Bali polecam samochodową wycieczkę wokół doliny Amari, mało turystów i sporo starych zabytkowych kościołów

Szkoda, że nie zobaczyliśmy wcześniej posta, ponieważ dzisiaj czekała nas niespodzianka o 7 rano w postaci zamkniętego wejścia. Czy macie linka skąd wiecie o otwarciu/ zamknięciu wąwozu? Mamy jeszcze kilka dni pobytu, więc może się nam go uda przejść.

Piotr owszem Aradena nie jest trudna organizacyjnie ... dla mnie, dla Ciebie, dla Przemka. Jednak ludzie wybierający Samarię to zupełnie inna kategoria turystów. Część z nich to osoby, które nie czują się pewnie w tak prostych sprawach jak przejazd komunikacją zbiorową do sąsiedniej miejscowości. Nie wiem czy takie osoby podołają z tak podstawową czynnością jak znalezienie Aradeny na mapie.

Zupełnie inną kwestią jest to, że organizacja wypadu przed pandemią była łatwiejsza niż dziś. Obecnie siatka połączeń KTEL jest w dalszym ciągu mocno przycięta. Jeśli wierzyć rozkładom opublikowanym na ich stronie to niestety, ale w tej chwili busy z Chora Sfakion do Aradeny nie kursują.

I na koniec jeszcze jedna kwestia. Kreta nie jest łatwym terenem dla pieszych turystów, co zresztą sam nie raz podkreślałeś. Szczególnie w tym okresie gdy żar leje się z nieba. Co roku mało świadome osoby giną na szlakach lub mają groźne wypadki, których przyczyna jest często upatrywana w wycieńczeniu związanym z upałem. Przykładów nie trzeba szukać daleko. W ostatnich dniach zaginęła kobieta, która pokonywała szlak pomiędzy Elafonisi a Krios. Przecież to prosty szlak, który jak sam pisałeś jest zatłoczony. Dziś znaleziono zwłoki tej kobiety oddalone o kilka kilometrów od szlaku ... tak więc może pozostawmy tych mniej obeznanych turystów w Samarii a te trudniejsze szlaki pozostawmy dla świadomych turystów.

I na koniec. Samaria jest ciekawym wąwozem. Moim zdaniem nawet bardzo ciekawym. Nieciekawy jest wtedy gdy przechodzi się go pędząc na złamanie karku.

Aradenę ogarnialiśmy jako pierwszy wąwóz na Krecie - w 2008 roku byliśmy w Damnoni Bay, wtedy nie było innej możliwości niż przelot i pobyt w pakiecie. Wynajęliśmy samochód - oczywiście rezydent na zebraniu mówił by broń boże tego nie robić bo oszukają, wykorzystają i puszczą z torbami - i pojechaliśmy do Aradeny. Drogę z Chora Sfakion wtedy dopiero budowali - po dwóch kilometrach asfalt znikał i wjeżdżało się na budowę - żadnych znaków, po przejechaniu kilku kilometrów wobec pogarszającego się stanu drogi zawróciliśmy uznając że pewnie droga w budowie zamknięta, jak już wróciliśmy na odcinek z asfaltem to zobaczyliśmy samochód jadący pod górę i pojechaliśmy z powrotem za nim, okazało się że droga jest w budowie ale otwarta. W związku z tym dotarliśmy dość późno do Aradeny. Ale zwiedziliśmy miejscowość wówczas całkiem pustą i poszliśmy w dół. Gdy dotarliśmy do Marmary było już za późno by wracać wąwozem. Po przestudiowaniu mapy postanowiliśmy zejść do Likas i stamtąd drogą w górę przez Livanianę do samochodu - uznając że po ciemku, oczywiście bez latarki bezpiecznej iść nawet dalej, ale drogą. Oczywiście nie znaliśmy też wtedy skrótu opisywanego jako "easy to Loutro" a mapę mieliśmy w skali 1:150000 więc dość orientacyjną. Na szczęście przed Livanianą udało nam się złapać stopa i dzięki temu nie musieliśmy jechać po ciemku przez drogę w budowie. Tak więc na początku wszyscy mają przygody, ale jak sobie jakoś poradzą to potem już coraz łatwiej.

Samaria samodzielnie wcale nie jest łatwiejsza do ogarnięcia - jest za to możliwa do kupienia i wtedy inni ogarniają to za Ciebie.

Piotrze, tu nawet nie chodzi o to, że rezydenci zniechęcają do samodzielnego poznawania, bo wiadomo że za tym idzie chęć sprzedania zorganizowanej wycieczki i takie rezydenckie bajeczki to stały punkt programu. Jeśli ktoś tylko czuje się na siłach i chce zwiedzać samemu to jak najbardziej to wspieramy i zachęcamy, w końcu po to założyliśmy stronę i profil na FB. Bardzo często kontaktują się z nami ludzie, którym podpowiadamy najlepsze rozwiązania bazując na swoim doświadczeniu.

My też zaczynaliśmy od takiej formy wyjazdów, bo była wówczas najtańsza i jedyna dostępna. Wypożyczaliśmy auto na miejscu i śmigaliśmy dalej sami. Ale też nasz poziom samodzielności odkreślamy jako relatywnie wysoki. Przy czym my sami nigdy nie bazowaliśmy na gotowcach. Pewnie w obecnych czasach możemy być uznawani za staroświeckich ale mapa i przewodnik zawsze były dla nas podstawą. Jak chcemy znaleźć odpowiedź na jakieś pytanie to szukamy dostępnych informacji i układamy plany sami. Nie pytamy innych co zobaczyć. Oczywiście przez to zdarza się nam podjąć złe decyzje, czy czegoś nie przewidzieć i wkitrac się w jakieś mało przyjemne sytuacje. Ale jest to konsekwencja tego gdy poznaje się jakieś miejsca samodzielnie i na własną rękę i nie pyta ludzi na grupach internetowych co polecają zobaczyć, gdzie jest apteka w miejscowości X, albo jak dotrzeć w określone miejsce.

Wierz mi, że namawianie innych na samodzielne chodzenie po szlakach kończy nam się w punkcie gdy dowiadujemy się jak ludzie dzwonią do rezydenta w nocy gdy im się skończy papier w łazience. A niestety to nie są odosobnione przypadki. Świat się zmienił, ludzie i ich podejście także. Nie namawiamy na samodzielną organizację osób, które sobie z tym nie poradzą. Jeśli ktoś nie wie jak sprawdzić dojazd z punktu A do punktu B to bezpieczniej będzie dla niego jednak wybrać wycieczkę zorganizowaną. I bynajmniej nie twierdzę że to złe czy gorsze rozwiązanie, tylko taką wstrzemięźliwość traktuję raczej jako odpowiedzialność za zdrowie i życie innych.