Informacja dotycząca plików cookies
Serwis wymaga plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej.
Wenn wir ein neues Buch über Kreta kaufen, fragen wir uns, ob der neue Kauf den Preis wert ist. Da wir auf dieser Insel viele Male aktiv sind und unsere Website zu bestimmten Themen aktiv betreiben, haben wir fundierte Ansichten, die durch unsere eigenen Erfahrungen unterstützt werden. Aus diesem Grund sind unsere Anforderungen an Bücher über Kreta wahrscheinlich höher als die Anforderungen eines durchschnittlichen Lesers. Leider sind nicht alle Veröffentlichungen über Kreta, die wir gekauft haben, zu empfehlen.
Hat Michał Obst Głombiowskis Buch " Travel Charme" unsere Erwartungen erfüllt? Definitiv ja. Ihre Lektüre ist wie ein Glas wohlbekannten guten Wein zu genießen. Jede weitere Seite erlaubte uns, viele der bekannten Kretas neu zu entdecken. Kurze Kapitel, die in einer sehr malerischen und schönen Sprache geschrieben sind, sind voll von treffenden Beobachtungen, die mit der richtigen Portion Sinn für Humor serviert werden. Es lohnt sich, dieses Buch langsam zu lesen und meine Worte langsam fließen zu lassen. Dann wird die literarische Kunst des Autors geschätzt. Bilder von ihm erscheinen im Kopf. Sie können sogar das Klappern eines Schneckenhauses hören, das auf den Boden fällt und sehen, wie Michalis geschickt die größten Pitos schafft.
"... sie kamen den ganzen Winter und wir wissen nicht warum; Sie sagen, sie schreiben ein Buch; geh nicht jeden Tag zum Kaffee; sie umgehen Dorfgeschäfte beim Einkaufen in Ierapetra; sie kamen mit ihrem eigenen Wagen, und es war gelb; sie stellen seltsame Fragen und heiraten jeden Tag für die Alte Brücke, vielleicht suchen sie Tomaten in unseren Gewächshäusern; sie sehen nicht reich aus und sie arbeiten nicht; sie kaufen alle paar Tage Brot, was sie essen; im Geschäft kaufen sie hauptsächlich Wein; sie sind ganz nett und sagen "guten Morgen" und bestellen Brot auf Griechisch, aber sie verstehen nichts mehr; Manchmal scheinen sie jedoch etwas zu verstehen, also ist es besser zu beobachten, was gesagt wird; Und was noch schlimmer ist, sie kommen nicht aus Holland "
Was wir auch zu schätzen wissen, ist die Art und Weise, Materialien zu sammeln. In der Flut flacher Bücher, Blogs und Reisekanäle weckt der Ansatz von Michał Obsta Głombiowski unseren Respekt. Ein sechsjähriger Aufenthalt auf Kreta und der Besuch vieler Orte war eine hervorragende Grundlage für die Entstehung dieses Buches. Es ist dank dessen, dass es voll von echten Erfahrungen und nicht eine andere Kopie der Wahrnehmung anderer Menschen ist.
"Vor über fünfzig Jahren wurde auf Initiative von Ancela Keys" Seven Cuntries Study "ins Leben gerufen, um die Frage zu beantworten, wie Menschen in Mittelmeerländern fast keine Herzkrankheiten haben und bis zu hundert Jahren leben."
Nach den Worten des Autors war der Vorwand, um dieses Buch zu schreiben, nach einem zeitgenössischen Verweis auf wissenschaftliche Forschung von Ancel Keys zu suchen. Aber hält die Lebensweise der heutigen Kreter und ihre Ernährung die mythische Langlebigkeit aufrecht? Die Antwort auf diese Frage zu finden ist nicht einfach. Die Krümel des Lebens der ehemaligen Bewohner Kretas sind verborgen durch ein unidentifiziertes Bild, das für die Bedürfnisse des Massentourismus geschaffen wurde. Für dieses Bild wurde die Ernährung der modernen Kreter auch für Touristen vereinfacht. Wird die Speisekarte auf mehrere Flagship-Gerichte reduziert, die als der Kanon der griechischen Küche beschrieben werden? Und sind Pommes zu den meisten Gerichten tatsächlich kretisch und gesund?
Dieses Buch ist auch eine gute Möglichkeit, das einzigartige Bild von Kreta kennenzulernen, wo sich das Tempo des Lebens nach dem Ende der Ferienzeit verlangsamt. Dies ist die Zeit, in der ein Teil der in der Tourismusbranche arbeitenden Einwohner zu ihren "natürlichen" Aktivitäten zurückkehrt. In den Olivenhainen werden Oliven geerntet, die sich in eine der besten Oliven der Welt verwandeln. In den Weinbergen werden Reben geerntet, deren Früchte die Grundlage für charakteristische kretische Weine bilden, und in den Bergdörfern destillierte Flusskrebse.
Es lohnt sich, hinzuzufügen, dass das Buch einen eher unauffälligen Eindruck macht, und seinem Eintritt in den Markt ging keine spektakuläre Medienwerbung voraus. Es ist schade, weil es unserer Meinung nach zweifellos eines der interessantesten Bücher über Kreta ist, die in den letzten Jahren in polnischen Buchhandlungen erschienen sind. Und lassen Sie sich nicht von der durchschnittlichen Qualität von Papier und Einfarbendruck täuschen, es ist nur ein deutliches Signal, dass Inhalt der größte Wert des "Reisezaubers" ist. Es ist eine eitle Sache, nach großen, bunten Fotografien von Grafikhüllen zu suchen.
Wenn Sie noch nicht die Möglichkeit hatten, den "Reisezauber" zu lesen, empfehlen wir Ihnen dringend diesen Artikel. Mit großer Wahrscheinlichkeit können wir auch schreiben, dass Sie nach dem Lesen dieses Buches nach Kreta zurückkehren wollen. Vielleicht diesmal in diesem weniger bekannten und weniger touristischen Teil, den wir dringend fordern.
Zorba 50 Jahre später ist in vielerlei Hinsicht eine sehr nachdenkliche und außergewöhnliche Veröffentlichung, die sehr schwer für eine bestimmte einzelne Kategorie von Büchern zu qualifizieren ist. Jedes Mal, wenn eine solche eindeutige Aussage der Arbeit von Tomasz Zaród schaden würde. Das handliche Format ist dem Guide definitiv näher als einem typischen Fotoalbum. Auf der anderen Seite bedeutet die Art und Weise, den Inhalt und das samtartige Papier von Arctic Volume Ivory zu präsentieren, dass Sie immer noch den Eindruck haben, mit dem Album in Kontakt zu stehen, während Sie diese Publikation in Ihren Händen halten.
Aus der Kälte Nordeuropas entfliehend treffen sich zwei Tschechen in einem verschlafenen Loutro und begeben sich auf eine eigenartige Reise in die Geschichte eines von ihnen. So können Sie mit einer möglichst geringen Anzahl von Wörtern den Inhalt des Buches Reise in den Süden beschreiben. Es wird jedoch eine sehr trockene und ungerechte Beschreibung sein, die niemanden dazu ermutigen wird, diese Position zu erwerben. Und meiner bescheidenen Meinung nach ist es das wert. Dies ist ein Buch, zu dem ich zurückkommen werde, und ich werde sicherlich glücklich sein, in einiger Zeit wieder in den Süden zu reisen.
Wer dem Thema Griechenland nahe steht, kennt sicherlich den Namen Dionisios Sturis, der seit langem versucht, die Probleme der Einwohner von Ellada zu den Polen zu bringen. Viele Leute assoziieren ihn mit dem TOK FM Radio, wo er ein "Pflicht" Journalist ist, der sich mit dem Streik von Griechenland beschäftigt. Sicher fragte sich nicht ein Radiohörer, wie es dazu kam, dass der Grieche auf Polnisch so schön spricht und überhaupt, wie er in unser Land kam. "Bitterorangen" ermöglichen es, dieses Rätsel zu lösen und Ihnen die Möglichkeit zu geben, viele interessante Fakten aus der Geschichte des modernen Griechenlands zu erfahren. Wir, unsererseits, empfehlen dieses Buch auf jeden Fall ... mit der Hoffnung, dass Dionisios Sturis in Zukunft versucht sein wird, einen weiteren, ebenso interessanten Artikel zu schreiben.
Komentarze
komentarz z
☺️
komentarz z
a jesteście na Krecie?
komentarz z
komentarz z
Już mam, właśnie czytam:)
komentarz z
Czytam właśnie ale nie podoba mi się to w jaki sposób autor opisuje Matalę.
Ewidentnie lekko naśmiewa się z ''epoki'' dzieci kwiatów ...
Osobiście wiem, że gdybym żyła w tamtych czasach z pewnością też należałabym do hipisów, serio.
Nie wiem ale wydaje mi się, że oni swoją młodość przeżyli 100 razy bardziej i mocniej niż współcześni młodzi ludzie nastawieni na konsumpcjonizm i rzeczy materialne którymi mierzą często swoją wartość...
Ewidentnie w rozdziale o Matali da się wyczuć, że potraktował hipisów z góry jak bandę nieudaczników życiowych.
Jedyna rzecz która mi się nie spodobała.
Reszta super !
W Matali spędziliśmy tydzień i właśnie za sprawą tej hipisowskiej historii w ogóle wybraliśmy to miejsce na wakacje ( tydzień w Chani i tydzień w Matali)
komentarz z
Maja Nować A co było takiego dobrego w ruchu hipisowskim? Alkohol, narkotyki,wolna miłość w komunach? Żałośni byli
komentarz z
Moje nr 1 to Chalepianka. Zapiski z Krety.
To za sprawą tej książki niecałe dwa lata temu wybraliśmy Kretę na jesienne wakacje i tak nas w sobie rozkochała, że w tym roku będziemy trzeci raz ♡
komentarz z
Niestety bardzo rozczarowująca książka. Autor po zaledwie kilkumiesięcznym pobycie na Krecie, nie poznał ani prawdziwego oblicza tej wyspy ani tym bardziej prawdziwej duszy jej mieszkańców. Ze stron książki wieje malkontectwem a czasami brakiem szacunku do kreteńczyków i ich zwyczajów, ich życia i ich przyzwyczajeń. To oni są tutaj gospodarzami a autor gościem i nie powinien ich oceniać ani tym bardziej dawać odczuć czytelnikowi że uważa się za kogoś lepszego. Czasami odnosiłem wrażenie że autor przebywa na Krecie za karę i tę frustrację pragnie przelać na strony książki, np. na str 184_185 pojawia się ogromną ilość pejoratywnych
określeń ludzi, dla przykładu: nabzdyczona, mrukliwy, z niechęcią, boleściwą, osowiałego choleryka, wypluwa itd. dotyczy to wielu stron, mam wrażenie, że albo autor uważa że kreteńczycy nie są gościnni przyjaźnie nastawieni do obcych albo co jest chyba bardziej prawdopodobne to właśnie autor ma jakiś problem z interakcją międzyludzką.
Przeczytałem tą książkę i muszę przyznać że poczułem przykrość i niesmak. Do dzisiaj pamiętam te żenujące zdania o tym że jest się dziennikarzem i trzeba literować to po grecku żeby wejść do muzeum za darmo (str. 217) i tak w kółko - to tylko 5 euro i czy trzeba tyle razy powtarzać czytelnikowi że jest się dziennikarzem - już sobie przeczytał na skrzydełkami książki. Merytorycznie autor nie przygotował się wcale, opisuje nieprawdy dotyczące zarówno potraw jakie jada i nie jada się w kreteńskich domach, opisuje błędnie topografię miast, jak np. Paleochory na str. 251, kończąc na stronie 205, gdzie rozdział zatytułowany Iraklion opatrzony został zdjęciem Agios Nicolaos. Na koniec jeszcze jedna uwaga, we wstępie dowiedziałem się że książka została zainspirowana badaniami dotyczącymi długowieczności i diety kreteńskiej i autor chce prześledzić ten proces. Niestety na dalszych stronach autor nie uznał za stosowne aby zająć się tym zagadnieniem rozwinąć swoją zapowiedź ze wstępu. Nie polecam tej książki nikomu.
komentarz z
Co do zdjęcia przy rozdziale o Heraklionie – zgoda – tu nastąpiła jakaś pomyłka. Też to zauważyliśmy.
Natomiast my mamy (a czytaliśmy tę książkę obydwoje) totalnie inny jej odbiór. Specyficzne poczucie humoru autora trafia w nasz gust, a epitety którymi operuje autor i które przytaczasz nas nie rażą. Wprost przeciwnie. Być może sami jesteśmy malkontentami. Co nie tak z Paleochorą? Nie rozumiemy tego zarzutu.
komentarz z
Nie chcę dyskutować na Facebooku o tej książce, jeżeli chodzi o Paleochorę to pasmo traw, sterty gruzu po pas to jakby autor zechciał spojrzeć trochę dalej zobaczyłby Castel Selino, o którym zresztą piszecie na własnej stronie. Wystarczy. Każdy ma prawo do własnej oceny jakości dzieła. Dla mnie wyjątkowo mizerne i nie na zapowiadany temat. Pozdrawiam twórców fajnej strony (bez ironii). Καληνύχτα και τα λέμε.
komentarz z
Dokładnie każdy inaczej odbiera literaturę i różne miejsca. Gdyby wszystkim podobały się te same rzeczy to by było nudno. Ta książka nie jest lukrowanym pączkiem na temat Krety. To może się podobać lub nie.
Wracając do Paleochory. To jedno z naszych ulubionych miejsc na Krecie. Mimo wszystko opis rejonu portu który jest w książce uważamy za trafny. Właśnie między twierdzą a właściwym portem jest dość dziki fragment cypla. Z własnych spacerów też pamiętamy szkielet niedokończonego hotelu i wraki samochodów zaparkowane przy ulicy. Chyba że nie piszemy o tej samej części Paleochory.
Pozdrawiamy
komentarz z
Panie Tomku, PRAWEM KAŻDEGO AUTORA jest ocena tego co widzi i przeżywa!!! Odbiór Krety przez HomoViator - Michał Obst Głombiowski jest wyjątkowo bliski moim osobistym przemyśleniom. Nie sądzę, żeby autor w jakiejkolwiek mierze obraził mieszkańców Wielkiej Wyspy. Przeciwnie - idealnie wczuł się w klimat Krety i charakter Kreteńczyków. Nie zamierzam przekonywać Pana do zmiany zdania w temacie książki, gdyż (jak wspomnieli autorzy recenzji) każdy ma prawo do własnej opinii. Wydaje mi się jednak, że odrobinkę zabrakło Panu dystansu i poczucia humoru ;) Kreta jest piękna, ale nie idealna, a jej mieszkańcy sympatyczni, ale niepozbawieni przywar. Pozdrawiam!
komentarz z
Tomek Baziuk miałam takie same odczucia po tej lekturze. Nie mogłabym powiedzieć, że napisał ją ktoś kto kocha Kretę, bo autor szydzi z różnych kreteńskich cech charakterystycznych, opisując je ze swego piedestału człowieka „świadomego” i „cywilizowanego”. A można krytykować z miłością przecież.
Z książką na szczęście rozprawił się pies
komentarz z
No niee czytam drugą połowę i kompletne flaki z olejem...
Te długie niemal poetyckie opisy ciągną się w nieskończoność i sprawiają, że mimo wypitej mocnej kawy oczy się same zamykają .
komentarz z
Dziękujemy za polecenie tej pozycji. Warto ją było przeczytać :)
komentarz z
Proszę uprzejmie. Cieszymy się że Ci się podobała.
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz
lub kliknij w poniższy link aby skorzystać z możliwosci komentowania przez facebooka:
https://www.facebook.com/crete.poland/posts/10154569375522551