Informacja dotycząca plików cookies
Serwis wymaga plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej.
Koufonissi to niewielka wysepka na Morzu Libijskim położona na wyciągnięcie ręki od południowego wybrzeża Krety. Ze względu na naturalne ukształtowanie i piękno śmiało można ją dopisać do listy turystycznych atrakcji, które warto zobaczyć na własne oczy. Na stosunkowo małej powierzchni znajduje się tu aż 36 przepięknych plaż na ogół pokrytych drobnym piaskiem oraz sporo malowniczych jaskiń.
Spędzając wakacje w okolicach Makry Gialos na południu Krety warto jeden dzień przeznaczyć na całodniową morską wycieczkę na niewielką Koufonissi. Ta piękna wysepka wraz z czterema innymi malutkimi wysepkami zwanymi Makroulo, Strongyli, Trachilos i Marmaro, tworzy mini archipelag niewielkich wysp o pustynnym charakterze.
Koufonissi wraz z wyspami Gavdos i Chryssi, są najdalej na południe położonymi fragmentami greckiej ziemi, a zarazem najbardziej wysuniętymi na południe granicami Europy. W linii prostej Kretę i Koufonissi dzieli zaledwie 5,5 km, więc z jej wschodnich i północnych brzegów Kreta jest doskonale widoczna.
Koufonissi jest niewielką wyspą o długości 6 km i szerokości 5,5 km. Kojarzy się ona z afrykańską pustynią, gdyż większość powierzchni wyspy pokryta jest grubą warstwą piasku, niskimi krzewami i krzakami lubującymi się w suchym, gorącym klimacie. Lokalna fauna także nie jest imponująca. Warto jednak wiedzieć, że można tu spotkać węże i skorpiony. Wyspę odwiedzają również różne ptaki traktując to miejsce jako punkt przystankowy.
My na plaży mieliśmy do czynienia z wyjątkowo upartymi osami, które nie dawały spokoju. :)
W starożytności wyspa była znana pod nazwą Lefki, czyli biały. Jest to bezpośrednie nawiązanie do białego wapienia, który w promieniach ostrego słońca oszałamia swoim wyglądem. Współczesna nazwa Koufonissi (Cave-Island), nawiązuje do licznych zagłębień i jaskiń, które na przestrzeni wieków zostały cierpliwie wyrzeźbione przez wiatr oraz morze.
Największą atrakcją wysepki są oczywiście plaże, z których część mogłaby spokojnie rywalizować w rankingach najlepszych w Europie. Białe i żółtawe skały, otoczone przez turkusowe wody Morza Libijskiego, drobny piasek oraz niska stepowa roślinność tworzą scenerię charakterystyczną bardziej dla kontynentu afrykańskiego niż Grecji i Krety.
Obecnie wyspa jest oficjalnie niezamieszkana. Co prawda płynąc wokół niej z pewnością dostrzeżecie “dzikich lokatorów”, którzy na czas wakacji pomieszkują tu w różnych nietypowych “konstrukcjach”. Niemniej jednak po sezonie wyspa pustoszeje kompletnie.
Jednak Koufonissi to nie tylko przepiękne plaże i jaskinie. Ta sielankowa sceneria kryje w sobie długą i ciekawą historię. Jej początki sięgają epoki minojskiej i mają dalszy bieg przez czasy rzymskiej dominacji aż do cesarstwa bizantyjskiego, kiedy wyspa była gospodarczym i kulturalnym centrum regionu.
Starożytna wyspa Lefki była ważnym portem żeglugowym i odgrywała główną rolę w gospodarce minojskiej. Jednocześnie była też przedmiotem sporu między największymi miastami regionu. Jak głosi inskrypcja osadzona nad wejściem do kościoła Moni Toplou, spór o Lefki toczyły Itanos oraz Ierapytna (Ierapetra). Ostatecznie w 132 r. p.n.e. wyspa stała się własnością Itanos.
Warto więc wiedzieć co takiego cennego miało Koufonissi, że biły się o nią kreteńskie miasta? Łatwo domyślić się, że jak zwykle jedną z pierwszych odpowiedzi są pieniądze...
Otóż historia wyspy jest nierozerwalnie związana z połowami gąbki i przetwarzaniem purpury tyryjskiej, czyli barwnika używanego przez starożytnych oraz bizantyńczyków do barwienia tkanin. Było to najstarszy i jednocześnie najdroższy barwnik naturalny na świecie. W celu jego pozyskania wczesną jesienią lub zimą poławiano ślimaki morskie, tzw. rozkolce farbiarskie (Murex brandaris). Właśnie z wydzieliny tych mięczaków produkowano purpurę tyryjską. Jak twierdzą Arystoteles oraz Pliniusz Młodszy aby wyprodukować barwnik należało zebrać dużą ilość muszli, gdyż każdy ze ślimaków wydzielał tylko jedną kroplę barwnika. Co ciekawe purpurową barwę uzyskiwano dopiero po dość żmudnym i czasochłonnym procesie, gdyż naturalny kolor tej wydzieliny był żółtawy.
Zebrane muszle selekcjonowano pod względem wielkości. Mniejsze okazy rozkruszano razem z muszlami. Z większych wydobywano mięczaki i miażdżono ich ciała. Następnie zasypywano solą i dodawano niewielką ilość octu. Tak przygotowaną masę pozostawiano na kilka dni na słońcu i następnie aby odparować wodę gotowano przez wiele dni w specjalnych kadziach.
Purpura tyryjska była bardzo drogim barwnikiem. Wartość jej jednego grama potrafiła przewyższać nawet wartość jednego grama złota. Na zabarwienie 1 kg materiału należało wytworzyć barwnik z aż 10 tysięcy ślimaków. Wysokie koszty sprawiały, że na taki wydatek i kaprys noszenia purpurowych szat mogli pozwolić sobie jedynie najważniejsi i najbogatsi obywatele (na przykład cesarz i senatorowie Cesarstwa Rzymskiego lub Bizantyjskiego). Warto w tym miejscu przytoczyć informację, że w cesarskie rzymskim za czasów panowania Nerona był on tylko jedyną osobą posiadającą przywilej odziewania się w szaty o takim kolorze.
Również obecnie koszty prawdziwej purpury tyryjskiej są ogromne. 5 gramów barwnika to koszt około 2000 zł. W dzisiejszych czasach w dobie masowej produkcji ubrań sięga się jednak po znacznie tańsze chemiczne odpowiedniki purpury (dane z 2012 roku).
Opływając wyspę dookoła od zachodniej strony na wysokości wysepki Marmaro tuż przy plaży zwanej Kamarelles można dostrzec pozostałości rzymskich ruin i teatru. W 1976 roku archeolog Nikos Papadakis rozpoczął na Koufonissi wykopaliska. Jakież było zaskoczenie, gdy na północno-zachodnim skraju wyspy, odkopano dość dobrze zachowany kamienny teatr. Jak się szacuje jego widownia mogła pomieścić nawet około tysiąca osób! Teatr ten został częściowo zniszczony około IV wieku.
Około 200 metrów na południowy wschód od teatru odkryto także ruiny osady, a w niej między innymi dużą willę z ośmioma pomieszczeniami. Wśród nich oprócz typowych takich jak kuchnia, istniały tu także warsztaty, w których pozyskiwano purpurę tyryjską. Pozostałe zabudowania osady stanowiły prawdopodobnie domy rybaków, którzy zajmowali się poławianiem ślimaków. Świadczy o tym między innymi to, że na terenie tych wykopalisk odnaleziono narzędzia używane do połowu, igły oraz muszle.
Po teatrze, drugim najważniejszym budynkiem w tej osadzie, były luksusowo wyposażone łaźnie rzymskie datowane na I-IV wiek n.e. Posiadały one między innymi system centralnego ogrzewania oraz doprowadzony był do nich system wodociągów, którymi płynęła woda pobierana ze źródeł znajdujących się na drugim końcu wyspy.
W południowej części wyspy znajdują się także pozostałości świątyni o wymiarach 18 x 15,7 m. W pobliżu północno-zachodniego narożnika znaleziono fragmenty dwóch wielkich posągów. Szacuje się,że ich wysokość w czasach świetności wynosiła około 2,5 metra. Paradoksalnie jednak budowla, która przetrwała tysiące lat w 1920 roku została zdewastowana podczas budowy latarni morskiej. Budynek latarni stanął zaledwie 5 metrów od wschodniego wejścia do świątyni. Zarówno świątynia jak i posągi zostały częściowo wykorzystano jako materiał budowlany latarni, notabene zbombardowanej podczas wojny w 1944 roku. Obecnie funkcję latarni pełni współczesny metalowy szkielet.
Na Koufonissi w początkach bizancjum swoje odosobnienie znaleźli tu mnisi. Współcześnie oprócz wycieczek wyspa przyjmuje pod swoje skrzydła także rybaków, którzy w trakcie nagłej niepogody znajdują tu schronienie. Jakby na dowód tego w północnej części wyspy znajduje się malutki biały kościółek Agios Nikolaos (św. Mikołaja) patrona żeglarzy i marynarzy.
Mimo że wyspa ma aż 36 rozmaitych plaż, to przypływając tu statkiem zostaniecie zabrani tylko na dwie wybrane przez kapitana. Wybór jakiego dokonuje jest uzależniony przede wszystkim od pogody, a zwłaszcza od wiatru, który potrafi tu silnie wiać i utrudniać sterowanie statkiem. Drugim czynnikiem decydującym o wyborze tej a nie innej plaży jest obecność na nich innych statków.
Niestety plaże położone po południowej i wschodniej stronie wyspy są dość mocno oddalone od ruin rzymskich, więc najprawdopodobniej zabraknie Wam czasu na dotarcie do nich. Spacer taki może bowiem zająć około 2-3 godzin. Jeśli jednak zdarzy, że kapitan wybierze plażę Kamarelles lub inną znajdującą się w jej pobliżu, to wtedy wykopaliska będą na wyciągnięcie ręki. “Nasz” kapitan zabrał nas na dwie plaże: Halasma oraz Greos. Ich krótki opis znajdziecie poniżej.
W tym miejscu statek tylko podpływa w pobliże plaży, a następnie robi kilkudziesięcio-minutowy postój. Czas ten można wykorzystać na skoki do wody i pływanie w przepięknej turkusowej i idealnie przezroczystej wodzie. Sceneria tej plaży oraz okolicznych skał wręcz przyciąga wzrok i zmusza do robienia dużej ilości zdjęć.
Plaża ta znajduje się na południowo-wschodnim krańcu wyspy Koufonissi, pomiędzy plażą Hiliaderfia i wysepką Trahilas. Ulokowanych jest tu kilka małych zatoczek, które otoczone są charakterystycznymi białymi skałami. W starożytności to właśnie ich kolor dał wyspie nazwę Lefki (biały).
Z tym miejscem też jest związana współczesna historia, do tej pory chętnie przekazywana przez różne źródła. To właśnie na plaży Halasma oraz sąsiedniej Hiliaderfii mieli spędzić czas księżna Diana i Dodi Al-Fayed. Ich prywatności przed ciekawskimi broniła wtedy brytyjska marynarka.
Plaża ta znajduje się w północno-wschodniej części wyspy. Na drugiej plaży podczas naszej wycieczki zaplanowany został dłuższy postój. Podczas niego pasażerowie statku zostali przetransportowani łódką na brzeg na około 2 godziny leniwego korzystania z uroków słońca i ciepłego morza. Płytka przy brzegu woda sprawia, że jest to świetne miejsce do odpoczynku. Długość tej plaży zachęca też do tego aby wziąć aparat fotograficzny i przejść spacerem na jej koniec.
Podczas morskiej wycieczki nie lada atrakcją są także jaskinie znajdujące się na sąsiedniej wysepce Trachilos. Olśniewająca biel kontrastująca z przepięknym błękitem morza tworzy jeden z najbardziej spektakularnych widoków, jakie można obejrzeć podczas tej wycieczki. Jedna z jaskiń jest jest na tyle okazała i duża, że kapitan wykonując precyzyjne manewry wpływa dziobową częścią statku do jej wnętrza. Jeśli kiedyś mielibyście okazję przypłynąć tu małą motorówką to śmiało można pokusić się o wpłynięcie do środka.
Oprócz plaż ciekawostką Koufonissi jest pustynia Elia znajdująca się w środkowej części wyspy. Rośnie tu stuletnie drzewo oliwne (jedno z 4 na całej wyspie), od którego wzięło nazwę to miejsce. Pustynia zajmuje kilka akrów powierzchni. Pokryta jest głównie pustynnym piaskiem i niskimi rozrośniętymi wszerz krzakami charakterystycznymi dla wydm.
Na Koufonissi można się dostać się “pirackim” statkiem Evdokia wypływającym z małego i zacisznego portu w Makry Gialos. Rejsy te w okresie od maja do września odbywają się codziennie i organizowane są przez firmę Cretan Daily Cruises znaną również z rejsów na plażę Balos. Wycieczka jest zaplanowana jako całodniowa i trwa około 6,5 godziny. Statek odpływa o 10.45 rano, powrót następuje o 17.15. Na pokładzie może znajdować się maksymalnie 150 pasażerów. Przy porcie znajduje się bezpłatny parking samochodowy.
Koszty tej wycieczki kształtują się następująco: bilet normalny kosztuje 23 €, bilet dla dziecka w wieku 3-12 lat kosztuje 11€. Najmniejsze dzieci (do 2 lat) podróżują za darmo.
Kupując bilet warto też pytać o zniżki, gdyż studenci, inwalidzi, rodziny wielodzietne i pasażerowie powyżej 65 lat mają zniżkę w wysokości 4 €. Mniejszą cenę płacą także posiadacze karty Anek Smart Card.
Bilety można kupić w kasie biletowej w Makry Gialos znajdującej się około 100 metrów od portu. Kilka kas znajduje się także w Ierapetra. Bilety można kupić także w dniu rejsu jednak wtedy ich dostępność jest uzależniona od liczby wolnych miejsc na pokładzie.
Rodzice podróżujący z dziećmi docenią także to, że “piracka” załoga organizuje dla dzieci różnego rodzaju zajęcia.
Wszelkie napoje oraz przekąski (woda i napoje gazowane, kawa, sałatki, kanapki, tosty, ciasta, lody, wino, piwo itp.) dostępne na pokładzie statku są płatne dodatkowo. Za cenę 8 € można także na pokładzie zjeść obiad. Souvlaki są tu przygotowywane na bieżąco ;-)
Za zakupy można płacić zarówno gotówką, jak i kartą kredytową. Bar jest otwarty przez cały czas w trakcie trwania rejsu.
Przed zejściem na plażę na pokładzie statku można także wypożyczyć parasol plażowy. Usługa ta kosztuje 4 € (nie jest to zwrotna kaucja). Mimo że jest to dodatkowy koszt to warto jednak się na niego zdecydować. Na plaży słońce operuje bardzo mocno, a na wyspie nie znajdziecie naturalnego cienia.
Na plażach Koufonissi nie ma także tawern. Należy więc zaopatrzyć się w napoje na statku albo zabrać ze sobą przed wypłynięciem z portu. Niezbędne są także oprócz strojów kąpielowych, nakrycia głowy, okulary słoneczne oraz krem z filtrem. Jeśli zamiast plażowania wolelibyście zwiedzić wyspę warto ze sobą zabrać także wygodne buty, najlepiej sportowe. Rozgrzany piach pokrywający wyspę może poparzyć stopy, a niskie kłujące zarośla także nie poprawiają komfortu marszu, gdy założymy japonki.
Przypływając na Koufonissi warto pamiętać też o tym, że unikalne miejsca takie jak to wymagają od nas wszystkich specjalnego traktowania i ochrony tak aby, następne pokolenia także mogły cieszyć się tym darem natury. W związku z tym na wyspie zabronione jest pozostawianie po sobie jakichkolwiek śmieci, zabieranie kamyków, starożytnych artefaktów, skamieniałości czy też muszli. Nie wolno także zrywać miejscowych roślin, łapać zwierząt czy też rozpalać ognia.
↤ kliknij odpowiednią część wyspy aby zmienić dolną mapę
Informacje na temat jednego z bardziej znanych miast turystycznych Krety czyli na temat Malii. Opis atrakcji znajdujeących się w mieście Malia oraz opis specyfiki tej miejscowości.
Kritsa to jedna z największych wsi na Krecie. W miejscowosci tej znajduje się bardzo dużo sklepów z wyrobami lokalnego rzemiosła.
Płaskowyż Lasithi oddalony jest o ok. 70 kilometrów od stolicy Krety - Heraklionu. Średnia wysokość, na jakiej znajduje się teren tego płaskowyżu to 840 m. n.p.m.
Jedną z atrakcji turystycznych chętnie odwiedzaną przez osoby spędzające urlop na Krecie jest jaskinia Dikte (Psychro). Głównymi czynnikami, które przyciągają ludzi do tej groty są bogata i urozmaicona szata naciekowa oraz ścisłe powiązanie z mitologią.
Wśród gajów oliwnych w miejscu zwanym Logari, które oddalone jest o niecały kilometr od wsi Kritsa, znajduje się niewielki bizantyjski kościół Panagia Kera pochodzący z XIII-XIV wieku.
Stalida położona jest bezpośrednio wzdłuż wybrzeża jest jedną z najbardziej znanych turystycznych miejscowości na Krecie, która zdecydowanie ożywia się wraz z nadejściem sezonu turystycznego
Większość osób pokonujących trasę między Agios Nikolaos a Ierapetra na pewno zwróci uwagę na wielkie pęknięcie jakim naznaczona jest góra znajdującą się na wschód od tej drogi. Ten majestatyczny twór geologiczny zwany Ha powstał prawdopodobnie w wyniku trzęsienia ziemi.
Xerokambos to niewielka osada, w której znajdziesz dosłownie kilka tawern, a większość zabudowy stanowią jednopiętrowe i parterowe domy. Dużym atutem tej plaży jest łagodne piaszczyste zejście do morza.
Agios Nikolaos (Άγιος Νικόλαος) to niewielkie miasteczko z niespełna 20 tys. stałych mieszkańców (wg danych statystycznych z 2001 roku). Miejscowość ta jest stolicą nomosu Lasithi.
Choć Elounda do dziś sprawia wrażenie sennego rybackiego miasteczka to jednak pozory nie powinny Was zmylić, gdyż to właśnie ta miejscowość i jej okolica może poszczycić się bodaj największą ilością najlepszych hoteli.
uiny starożytnego miasta LATO można odnaleźć w pobliżu uroczej miejscowości Krista położonej nieopodal Agios Nikolaos.
Uznaje się, że Gournia była zamieszkana w okresie między 3000 p.n.e. a 1200 p.n.e i jest jednym z niewielu miast odkopanych w dużym stopniu.
Zakros to czwarty co do znaczenia i wielkości pałac minojski na Krecie. Ten najpóźniej znaleziony, wybudowany na wschodnim wybrzeżu wyspy pałac znajduje się w miejscowości Káto Zákros.
ierwszy Pałac został wybudowany około 1900 roku p.n.e. w miejscu gdzie znajdowała się całkiem okazała osada, której pozostałości zostały później przekształcone w środkową część miasta.
Moni Toplou (Μονή Τοπλού) zwany także jako The Great Monastery jest jednym z najpiękniejszych i najważniejszych klasztorów na Krecie.
Mochlos to niewielka miejscowość położona mniej więcej w połowie drogi między Agios Nikolaos a Sitią.
O Vai zrobiło się głośno, gdy w latach 70-tych na tle palmowego gaju nakręcono reklamę kokosowych batoników Bounty.
Ta niepozorna niewielka wyspa znajdująca się około 5 km od centrum miejscowości Elounda to jedna z największych turystycznych atrakcji na Krecie.
Gdy na cypel znajdujący się obok Sitii wkraczał ciężki sprzęt nikt nie spodziewał się, że teren ten kryje w sobie ruiny helleńskiego miasta.
Obfitość wody oraz cienia sprawiają, że nawet w szczycie sezonu turystycznego miejsce to jest pełne bujnej roślinności.
Na szczycie stożkowatego wzgórza zwanego Souvloto Mouri odkryto pozostałości niezwykłej budowli o wyjątkowym owalnym kształcie.
Ruiny starożytnego miasta Itanos zlokalizowane są na wschodnim krańcu Krety, niespełna 3 kilometry na północ od słynnej palmowej plaży Vai. Mimo że przy samym Itanos także znajdują się fajne plaże, to w przeciwieństwie do swojej znanej sąsiadki miejsce to nie przyciąga tłumów. Trafiają tu albo przypadkowi zabłąkani turyści, albo miłośnicy wykopalisk.
Nieco ponad 2 km od Palekastro obok plaży Chiona znajduje się duże stanowisko archeologiczne zwane Roussolakos
Ierapetra (Ιεράπετρα) to czwarte co do wielkości miasto Krety i zarazem największa miejscowość zlokalizowana w prefekturze Lassithi.
Plaża Diaskari znana również jako Green Beach znajduje się niespełna 3 km od Makry Gialos.
Koufonissi to niewielka wysepka na Morzu Libijskim położona na wyciągnięcie ręki od południowego wybrzeża Krety.
Makry Gialos to jedna z mniej docenianych miejscowości turystycznych na Krecie.
Niespełna 10-tysięczna populacja Sitii czyni to miasto najmniejszym na Krecie. Niektórzy idą nawet o krok dalej i mówią przekornie, że jest to raczej największa wioska Krety.
Dom Napoleona to jedna z niewielu typowo turystycznych atrakcji znajdujących się w Ierapetrze. O tym co mogło wydarzyć się tu latem 1798 roku i ewentualnie ile w tej legendzie jest prawdy piszemy w artykule na poniższej stronie.
Zakros to niewielka miejscowość na wschodnim wybrzeżu Krety, oddalona niespełna 40 km na południowy-wschód od Sitia.
Klasztor Moni Kapsa to jeden z najciekawiej położonych klasztorów na Krecie. Jego masywne zabudowania zostały wzniesione na skalistych, szarych zboczach otaczających położony obok wąwóz Pervolakia.
Pachia Ammos nie jest jednak typową zatłoczoną i gwarną miejscowością turystyczną, których nie brakuje na północy Krety.
Platanias to popularna miejscowość turystyczna znajdująca się na północnym wybrzeżu Krety położona między Chanią a Maleme. Właśnie tu znajdują się bardzo ciekawe tunele pochodzące z czasów II wojny światowej. To bardzo interesujące miejsce powinny odwiedzić nie tylko osoby, które pasjonuje ta część historii Krety.
Cretaquarium to największe i najnowocześniejsze akwarium na terenie Europy działające od 2005 roku. Wraz z kompleksem badawczym Hellenic Centre for Marine Research (HCMR), do którego należy, stanowi Thalassocosmos, największe centrum badań morskich. Oferuje niepowtarzalną okazję do zapoznania się ze wspaniałym i różnorodnym podwodnym światem Morza Śródziemnego. W ramach HCMR Cretaquarium popularyzuje i upowszechnia wiedzę naukową na temat świata morskiego, ze szczególnym naciskiem na morza otaczające Grecję.
Ta niepozorna niewielka wyspa znajdująca się około 5 km od centrum miejscowości Elounda to jedna z największych turystycznych atrakcji na Krecie. Spośród innych kreteńskich stanowisk historycznych popularnością ustępuje tylko pałacowi w Knossos. Otoczona szmaragdowymi wodami zatoki Mirabello wyspa ta skrywa ponurą historię gdyż to właśnie tu znajdowało się ostatnie europejskie leprozorium, do którego zsyłano trędowatych.
Komentarze
komentarz z
Szkoda, że wypłynięcie jest o tak późnej porze...
Można dogadać się z jakimś rybakiem żeby popłynął o 6 rano i wrócił koło 21 ?
Przy kilku osobach może by wypaliło..
Co to jest 6h ? :(
komentarz z
Może i można. Trzeba pytać na miejscu.
komentarz z
Jak patrzę na wasze zdjęcia to trafiliście na niezłe tłumy (tłumy jak na realia Koufonissi oczywiście ;) ). Rok temu w pierwszym tygodniu czerwca byliśmy na rejsie, to łącznie z nami na pokładzie było 6 osób :) A na wyspie nie było żadnych innych statków, łódeczek czy lokatorów, zupełnie pusto. Po zacumowaniu odeszliśmy kawałek od reszty, tak że nikogo nie było w zasięgu wzroku. Mogliśmy zaznać tego niezwykłego odczucia totalnej "bezludności" :D Ale fakt, że czas trochę ograniczony i nie ma się wpływu na wybór plaży, nam nie udało się zobaczyć ruin.
komentarz z
Początek czerwca to jednak zupełnie inny okres niż druga połowa lipca :). Myślę, że w szczycie sezonu sytuacje kiedy ten statek płynie "na pusto" są raczej niemożliwe. W wakacyjnym okresie raczej też nie można liczyć na to, że nie będzie innych łódek. Podobnie zresztą jak i to że nie będzie tymczasowych "lokatorów". Nam czasowo rejs wydawał się ok :) taki w sam raz. Owszem pewnie gdyby było znaczeni więcej czasu to wybralibyśmy się do ruin, ale tym razem mieliśmy bardziej wypoczynkowe podejście ;)
komentarz z
komentarz z
komentarz z
Magdalena Dudek Damian Konieczny pamiętacie tą jaskinię?
komentarz z
Barbara Dudek
komentarz z
komentarz z
komentarz z
Ile kosztuje mniej więcej rejs takim statkiem?
komentarz z
Kami Sza Wszystko masz podane w artykule.
Wypełnij poniższy formularz aby dodać komentarz
lub kliknij w poniższy link aby skorzystać z możliwosci komentowania przez facebooka:
https://www.facebook.com/crete.poland/posts/10154553863477551,10157950560347551